Skip to main content

निसर्गसुंदर झीरो!

मला माहिती आहे ते शून्याचा म्हणजे झीरोचा शोध भारतीयांनी लावला, पण झीरो कोणी पाहिले आहे का? ऑक्टोबर 2019 ला मी झीरो प्रत्यक्ष बघितले. जरा ह्या झीरोचे स्पेलिंग वेगळे होते एवढेच! हे Ziro होते!! झीरो ही अत्यंत सुंदर निसर्गरम्य आणि अद्भुत जागा आहे. 
अरुणाचल प्रदेश मधील लोअर सुबान सिरी जिल्ह्यामधील झीरो हे छोटे शहर आहे. संपूर्ण अरुणाचल प्रदेशलाच नैसर्गिक सौंदर्य आणि प्रसन्न हवामान याची देणगी मिळालेली आहे. नयनरम्य निळे आकाश, उंच उंच पहाड आणि हिरवाई अरुणाचल प्रदेश मध्ये सगळीकडेच असतात. झीरो मध्ये हे सगळे तर आहेच शिवाय पाईन वृक्ष देखील खूप आहेत. 
Archivo:Paddy fields at Ziro, Arunachal Pradesh.jpg
विकिमीडिया वरून साभार 
ऑक्टोबर २०१९ मध्ये असे दिसत होते. 
हवामान खूपच छान आहे. झीरोला जाण्यासाठी सर्वात चांगला काळ म्हणजे एप्रिल ते ऑक्टोबरमधला काळ. झीरो मध्ये डिसेंबर-जानेवारीत झीरोच्याही खाली तापमान जाऊ शकते! आयुष्यभर गरम हवेच्या ठिकाणीच राहिल्यामुळे मला तर 12 डिग्री झाले तापमान तरी हुडहुडी भरायला लागते. 
इथे कधीही पाऊस पडू शकतो. त्याच्यामुळे तुम्ही तुमच्या पोन्चोसकट तयारच राहायला हवे. हवा अगदी शुद्ध, प्रदूषणरहित अशी आहे. मला नेहमी वाटते ईशान्य भारतातली राज्ये म्हणजे भारताची ऑक्सीजन सिलेंडर आहेत. 
झीरोला कसे जायचे? सर्वात जवळचे रेल्वे स्टेशन म्हणजे इटानगरजवळचे नाहरलगुन. तिथून झीरोला जाण्यासाठी तुम्ही टॅक्सी बुक करू शकता. नहार लागून हुन आम्ही खूप पहाटेच निघालो कारण आम्हाला एका दिवसात झीरोला जाऊन परत यायचे होते.
नहरलागुन पासून झीरोपर्यंतचे अंतर फार नसले, म्हणजे खरे तर जवळपास शंभर किलोमीटरच असेल, तरी रस्ता खूप डोंगराळ प्रदेशातील, खाचखळग्यांचा आणि अवघड आहे. तुम्ही जाऊन आलात की तुम्हाला तुमच्या शरीरात किती हाडे आहेत हे नीटच कळते! खूपदा ढगांमुळे समोरचा रस्ता दिसत नाही. म्हणूनच अंतर थोडे असले तरी आम्हाला जाताना पाच तास लागले आणि येताना अंधार पडायला लागल्यावर तर सात तास लागले. 
                                 
रस्त्यात आम्हाला अगदी ताजे बनवलेले चवीष्ट, शाकाहारी अन्न मिळाले. पण अर्थात शाकाहारी अन्न मिळणाऱ्या खूप कमी जागा, कमी रेस्टॉरंट्स रस्त्यात आहेत.
ताजे, चविष्ट शाकाहारी अन्न!
या भागातले लोक सगळे काही खातात. सगळे म्हणजे अगदी रेशमाच्या किड्यांच्या पासून, अंडी, मासे, कोंबडी, डुक्कर, अगदी मिथुनदेखील खातात. भाजीच्या दुकानात भाजी बरोबरच तुम्हाला रेशमाचे किडे विकायला ठेवलेले दिसतात. आम्ही तर कधी रस्त्यावरचे अन्न खाण्याची किंवा बाजार बघण्याची हिम्मतच केली नाही. डुकराच्या मांसाचा आणि इतर मांसाहारी पदार्थांचा दुर्गंध हे आम्हाला त्या ठिकाणापासून लांब ठेवण्यासाठी पुरेसे होते!
रस्त्याने जाताना तुम्हाला खूप मिथुन दिसतील. मिथुन हा अरुणाचल प्रदेशचा राज्यप्राणी आहे. हा खरेतर गाई-बैलांच्या जातीतला एक मोठ्या आकाराचा रानटी प्राणी आहे. पण तो पाळीव प्राणी म्हणून देखील आपण माणसाळवून ठेवू शकतो. 
मिथुन 
झीरो कशासाठी प्रसिद्ध आहे? तर डोंगर, सुंदर दऱ्या, भात शेती आणि भात शेतीत होणारी माशांची शेती यासाठी झीरो प्रसिद्ध आहे. ह्या प्रकारची माशांची शेती अतिशय विलक्षण आहे. बहुतेक ही भारतातली एकमेव जागा असेल, जिथे अशा प्रकारे भाताच्या शेतातच माशांची देखील शेती केली जाते. झीरो तिथे होणाऱ्या वार्षिक संगीत समारोहा साठी प्रसिद्ध आहे. संगीत समारोहाच्या वेळेला खूप जास्त संख्येने पर्यटक अरुणाचल प्रदेश मध्ये येतात, झीरोला येतात. झीरो हे विविध जनजातींच्या वसाहतींसाठी आणि त्यांच्या पारंपारिक घरांसाठी देखील प्रसिद्ध आहे.
जनजातींचे पारंपरिक घर 
भातशेतातच मत्स्य शेती 

                                       

पण आज मी तुम्हाला घेऊन जाणार आहे ते एकमेवाद्वितीय अशा शिवमंदिरात.

रस्त्यात दिसलेले स्वप्नातले घर!!
      

विलक्षण असे हे स्वयंभू शिवलिंग पाहिल्यावर तुम्हाला पण माझ्यासारखेच वाटायला लागेल. जेव्हा मी तिथे त्या प्रचंड मोठ्या स्वयंभू शिवलिंग समोर उभी होते, तेव्हा माझे मला निश्चितपणे वाटून गेले की एखादी जागा मंदिर होण्यासाठी तिथे माणसांनी बांधलेल्या भिंती, सुंदर कोरीव काम, नक्षीकाम कशाचीही गरज नाही नसतेच. 
श्री सिद्धेश्वरनाथ मंदिर, कार्दो, झीरो

नंदी 
उंच डोंगर आणि उंच, उंच झाडे या शिवलिंगाभोवती गोलाकार उभी आहेत. असे म्हणतात की हे जगातले सर्वात उंच स्वयंभू शिवलिंग आहे. वीस फुटापेक्षा देखील अधिक उंची असलेला हा ग्रॅनाईटचा मोठा खडक आहे. त्याच्यावर नैसर्गिकरित्या रुद्राक्ष माला कोरलेली आहे. 

वीस फुटांहून अधिक उंचीचे,
नैसर्गिक रुद्राक्ष माला
असलेले स्वयंभू शिवलिंग 
एका मजुराला त्या जमिनीतली झाडे तोडत असताना या शिवलिंगाचा शोध लागला, ते 2004 मध्ये. जवळच पाण्याचा एक छोटा झरा वाहतो आहे. त्याला स्थानिक लोक, ही शिवाजवळची गंगा आहे असे म्हणतात. झीरोला जाण्याचा रस्ता जरी खूप अवघड असला तरी इथले नैसर्गिक सौंदर्य तुम्हाला भुरळ पडेल असेच आहे आणि म्हणूनच झीरोही तुमच्या प्रवासातील एक नक्की भेट देण्याची जागा ठरते. 

                                         
प्रवासात असे दृश्य दिसणार असेल तर
मग खराब रस्त्यांची फिकीर कशाला?

तळटीप: अरुणाचल प्रदेश संरक्षित प्रदेश असल्याने तिथे जाण्यासाठी सर्वांनाच इनर लाइन परमिट ची आवश्यकता असते. जेव्हा तुम्ही झीरो मध्ये असाल तेव्हा गुगल मॅप वर तुमची लोकेशन शानान, तिबेट चायना अशी दिसेल. 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

लक्ष्मीकेशव मंदिर, कोळीसरे

  मंदिर म्हणजे एक उर्जाकेंद्र! प्राचीन काळापासून भाविक मंदिरात देवतांच्या दर्शनासाठी जात आले आहेत. आजही हिंदू लोक मंदिरात जाऊन, चित्त एकाग्र करून ध्यान, पूजा आणि आरती करतात. यामुळे त्यांना ऊर्जा आणि शांततेचा अनुभव मिळतो. प्रत्येक देवी-देवतेचे एक विशिष्ट मंदिर असते.  असेच कोळीसरे येथे श्री विष्णूचे - लक्ष्मीकेशवाचे सुंदर मंदिर आहे . रत्नागिरी शहरापासून फक्त ५० किलोमीटर अंतरावर किंवा गणपती पुळ्यापासून २१ किलोमीटर अंतरावर निसर्गसुंदर कोळीसरे गाव आहे. पुणे मुंबई हून रत्नागिरी जिल्ह्यातील कोळीसरे येथे जायचे असल्यास चिपळूण मार्गे जाता येईल. परशुराम - कोळीसरे रस्त्यात अशी नयनरम्य दृश्ये अनेकदा दिसतात. परशुराम कोळिसरे रस्ता अगदी कमी लोकवस्तीचे, घनदाट झाडी असलेले हे गाव कोळीसरे फाट्याहून आत गेल्यावर दीड दोन किलोमीटर प्रवास केल्यावर येते. रत्नागिरीहून बसने जाता येते अन्यथा मंदिरापर्यंत पोचण्यासाठी स्वतःचे वाहन असणे सोयीचे आहे.  गाडी पार्क केल्यानंतर काही पायऱ्या उतरून मग घनदाट झाडीत वसलेल्या ह्या मंदिरात जाता येते. ह्या रस्त्यावरून व्हील चेयर जाउ शकत नाही. पार्किंग पासून उ...

नागाव

  नागाव म्हणजे माडापोफळींच्या वाड्या. नागाव म्हणजे केळीच्या बागा. नागाव म्हणजे सुंदर स्वच्छ समुद्रकिनारा.  नागाव म्हणजे वस्त्रगाळ मऊ वाळूचा किनारा.  नागाव म्हणजे अनेक मंदिरे. नागाव म्हणजे लक्षवेधी दीपमाळा. नागाव म्हणजे कोपऱ्या कोपऱ्यावर भेटणारे तळे! नागाव म्हणजे तळ्यात फुललेलीअनेकानेक कमळे!! नागावच्या शेजारचे  अक्षी, चौल, रेवदंडा ही देखील अशीच गावे. नितांतसुंदर, साधी. अलिबाग आणि ह्या सर्व गावांना मिळून अष्टागर असे म्हणत असत. आठ गावांचा समूह.  अलिबाग पर्यटन स्थळ म्हणून ७० च्या दशकापासूनच प्रसिद्ध झाले होते. तेव्हा शांत निवांत असलेले अलिबाग नंतर खूपच गजबजले आणि मग दुसऱ्या सहस्त्रकात अलिबागशेजारील रेवदंडा, नागाव, चौल ही लहान लहान गावे देखील पर्यटनस्थळे म्हणून विकसित होऊ लागली.  ह्या निवांत, शांत गावांना जणू अचानक खडबडून जाग आली. तिथेही पर्यटकांची गर्दी वाढू लागली. स्थानिक लोकांना रोजगार, विकासाची संधी, अर्थार्जनाची संधी त्यात दिसली.  गावांवर आधुनिक पेहराव चढला आणि तिथे उदयाला आली मुंबईकरांची आवडती पर्यटनस्थळे.  आता तर परिस्थिती अशी आहे की जवळ जवळ एका...

पैसाच्या खांबाचे मंदिर!

पैसाच्या खांबाचे मंदिर! अनेक वर्षांपूर्वी दुर्गा बाईंचे ' पैस ' हे पुस्तक वाचनात आले. त्यात होता हा पैसाचा खांब. पैस म्हणजे अवकाश. जिथे ज्ञानेश्वरी लिहिली गेली तो हा पैसाचा खांब. ज्ञानेश्वरीचे जन्मस्थान! खांबाला टेकून बसलेले, ज्ञानेश्वरी सांगत असलेले ज्ञानेश्वर आणि ती लिहून घेत असलेले लेखनिक सच्चिदानंद बाबा असे चित्र आधीही अनेकदा पाहिलेले होते. पण त्या खांबाला ' पैसाचा खांब' म्हणतात हे माहितीच नव्हते. पैस ह्या पुस्तकातील पैसाचा खांब हे प्रकरण वाचले आणि अक्षरशः थरारून गेले. 'पैसाच्या खांबाचे मंदिर' अहिल्यानगर जिल्ह्यातील नेवासा या प्रवरा नदीच्या तीरावरील गावी आहे. नेवासे गावाच्या पश्चिमेला हे मंदिर आहे. 'शके बाराशे बारोत्तरे| तैं टीका केली ज्ञानेश्वरे| सच्चिदानंद बाबा आदरे| लेखकू जाहला|' असा उल्लेख सापडतो. मूर्त आणि अमूर्त ह्याची अशी जोडणी म्हणजे ज्ञानाच्या अनंत अवकाशात जाण्याची पहिली पायरीच जणू. ज्ञानेश्वरी वाचण्याएवढी आणि कळण्याएवढी योग्यता ह्या जन्मात अंगी येईल की नाही माहिती नाही. पण हा खांब पाहू या कधीतरी असे ठरवून टाकले. अवघड नव्हतेच जाणे. संभाजीनगर...

श्री व्याडेश्वर देवस्थान, गुहागर

  कोकणावर निसर्गाचा वरदहस्त आहेच. त्यातही काही गावांनी आपल्या सौंदर्याने विशेष स्थान मिळवले आहे. त्यातील एक महत्वाचे नाव म्हणजे गुहागर. सुंदर लहानसे गाव आहे. एक मुख्य रस्ता, त्याच्या दोन्ही बाजूला घरे, घरांच्या मागे नारळ सुपारीच्या वाड्या. रस्त्याच्या एका बाजूच्या प्रत्येक घराच्या मागच्या वाडीतून समुद्राला जाण्याचा रस्ता, भव्य स्वच्छ समुद्रकिनारा असे हे मोहात पाडणारे गुहागर गाव.  गुहागर प्रसिद्ध आहे व्याडेश्वरासाठी. व्याडेश्वर हे शंकराचे मंदिर अनेक कोकणवासीयांचे कुलदैवत आहे. कोकणातील सर्वात महत्त्वाच्या शिवमंदिरांपैकी एक म्हणजे गुहागरमधील श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  तुम्हाला जर का कधी दक्षिणेतील मंदिरे पाहून वाटले असेल की अशी मंदिरे आपल्या महाराष्ट्रात का नाही?!! तर गुहागरच्या व्याडेश्वर मंदिराला भेट द्या. भव्य सुंदर देवालय आहे. मंदिराचे आवार स्वच्छ, प्रशस्त आहे. मुख्य म्हणजे अगदी नांदते, जागते मंदिर आहे. मंदिराची साफसफाई, निगराणी केली जाते आहे. आवारात भरपूर झाडे आहेत. श्री व्याडे...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 3 - देवरियाताल -स्यालमी

ट्रेकचा तिसरा दिवस. कालचा सारी- देवरियाताल प्रवास तर खूपच छान झाला होता. पायही दुखले नव्हते की थकल्यासारखे देखील वाटले नव्हते. त्यामुळे उत्साहाने आजच्या दिवसाला सुरुवात केली. आजचा दिवस तसा अवघड असेल अशी, इंडियाहाईक्सच्या  वेब साईटवरचे वर्णन वाचून कल्पना आली होती. आज अंतर नऊ किलोमीटरपेक्षा जास्त होते. पण वाटेत अनेक शिखरे दिसणार होती. घनदाट जंगलातून जाणार होतो त्यामुळे अनेक पक्षीही दिसणार होते. त्याचीही उत्सुकता होती. सगळेजण देवरियाताल कॅम्पसाईट मधून बाहेर पडलो. अवघे एक दिवस वास्तव्य केलेले असले तरी मन थोडेतरी गुंतलेले असतेच.  देवरियातालच्या रस्त्याच्या डाव्या बाजूने एक जंगलवाटेचा फाटा होता. त्या वाटेने आम्ही निघालो. थोडा वेळ चालल्यावर आम्हाला पुन्हा एकदा चंद्रशिला शिखर दिसणार होते. अधून मधून दिसणारे हे शिखर आपल्याला कुठे पोचायचे आहे त्याची जाणीव करून द्यायचे, त्यानेही एक नवे बळ मिळायचे. पण आज आकाश इतके ढगाळ होते की शिखर दिसलेच नाही.उजवीकडे पुन्हा एकदा सारी गाव मात्र दिसले. 📷Cotrekker 📷Sumati Dhembre ह्या फोटोवरून कशा रस्त्याने आम्ही चालत होतो, चढ किती होता त्याची कल्पना येईल....

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 4 - स्यालमी - बनियाकुंड

आदल्या संध्याकाळी भुरभुरत असलेल्या पावसाने हवेतला गारवा अजूनच वाढवला होता. इतक्या लहान तंबूमध्ये झोपण्याची पहिलीच वेळ होती. पण सुरुवातीचे दोन तास सोडले तर नंतरचे पाच तास चांगली झोप झाली. अगदी प्रसन्न जाग आली.काल एकदाच क्षणभर का होईना, मनात तरळून गेलेला,"आपण ट्रेक इथेच थांबवावा का?"ह्या विचाराचा आज कुठे मागमूसही उरला नव्हता. मनात होते,  "इरादे अगर पक्के हो, तो डगमगाए कदम क्यु? हौसले बुलंद हो तो सहमा सा हो मन क्यु? मंज़िल अब दूर नहीं.. बस संभल के चलना, कभी न रुकना, हार ना मानना, बस्स .. चलते रहना।" - वृंदा टिळक आमच्या सगळ्याच कॅम्पसाईट्स भन्नाट जागांवर होत्या. आजची स्यालमीची कॅम्प साईट देखील त्याला अपवाद नव्हती. नजर पोचेल तिथपर्यंत फक्त पर्वत रांगा आणि जंगल. मानवी वस्तीची जवळपास काहीच चाहूल नाही.  📷Samrat Darda  सगळ्यांचे आवरून वॉर्म अप करून आम्ही निघालो. आजचा सगळा रस्ता सुंदर असणार होता. काल इतके चढ उतार चढून उतरून आता सगळ्यांची चांगली तयारी झाली होती. शिवाय आज मी नीकॅप्स देखील घातल्या होत्या!! त्यामुळे समजा जरी आज रस्ता अवघड असला असता तरी काळजीचे काही कारण नव्हते....

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 5- अंतिम भाग - बनियाकुंड- तुंगनाथ- चंद्रशिला

  📷Samrat Darda १५ एप्रिल, बनियाकुंड कॅम्पसाईट मधून काढलेला चंद्राचा सुंदर फोटो. त्या दिवशी शुक्ल पक्षातील सप्तमी किंवा अष्टमी असावी. कारण १७ एप्रिलला रामनवमी होती. सुंदर काळ्याभोर रात्रीचा सघन अंधार.. पौर्णिमा अजून साताठ दिवसांवर असली तरीही आत्तापासूनच तेजाळलेला चंद्र.. चमचमणारे, मध्येच ढगांच्या आड लपणारे चांदणे, आमच्या मनातील समिटविषयीची उत्सुकता..फार अनोखी रात्र होती ती.  उद्या पहाटे दोन वाजताचा वेकप कॉल असणार होता. आम्हाला आवरून, ब्रेकफास्ट करून तीन वाजता निघायचे होते. न विसरता घेण्याच्या गोष्टी तशा तर डे पॅक मध्ये भरूनच ठेवल्या होत्या. हेडलॅम्पच्या उजेडात सामान देखील आवरून ठेवले होते. पहाटे निघताना बाकी सामान मेन टेन्ट मध्ये नेऊन ठेवायचे होते.  इतक्या उंचीवर जायचे होते. काही तासांत आम्ही ४००० फुटांचा अल्टीट्युड गेन करणार होतो. झोपण्यासाठी डोळे मिटले खरे, पण मिटल्या डोळ्यांपुढेही बर्फाच्छादित शिखरांचीच दृश्ये तरळत होती. कधीतरी झोप लागली. सतत अधूनमधून जाग येऊन घड्याळात बघत होते. सगळे दोन वाजता उठणार, त्या आधी आपण आपले आवरून घेऊ या असा विचार डोक्यात होता तो बहुधा सतत ज...

हिंदवी स्वराज्याची राजधानी - किल्ले रायगड

रायगड! हे नाव घेताच मनात उठणारे भावतरंग अवर्णनीय असेच असतात. ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशी म्हणजे 'शिव राज्याभिषेक दिन', 'हिंदू साम्राज्य दिन'. अभिमानाचा, गौरवाचा दिवस. भारतीय इतिहास हा संघर्षाचा व विजयाचा आहे. त्यातील झळाळून उठणारे तेजस्वी, सोनेरी पान म्हणजे छत्रपती शिवाजी महाराजांचे कर्तृत्व! शिवाजी महाराज आणि त्यांच्या मावळ्यांचे अविश्रांत परिश्रम पूर्णत्वाला पोचले ते ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशी, १६७४ ह्या दिवशी. हा केवळ राज्याभिषेक नव्हता. हिंदवी स्वराज्याची स्थापना झाल्याची केवळ अधिकृत घोषणा नव्हती. तर संतांच्या उपदेशांनी जागलेली सज्जन शक्ती, मावळ्यांच्या रूपातील सामान्य जनतेच्या मनात जागलेली वीरवृत्ती ह्यांच्या संगमाने घडलेला तो एक अभूतपूर्व अविष्कार होता. राज्याभिषेक ही शिवाजी महाराजांची व्यक्तिगत महत्वाकांक्षा नव्हती. रोहिडेश्वर येथे लहानपणी घेतलेली प्रतिज्ञा अथक प्रयत्नांनी पूर्ण झाली होती. "हे हिंदवी स्वराज्य व्हावे हे तो श्रींची इच्छा" हे वचन सार्थ झाले होते. पण राज्याभिषेकाच्या निमित्ताने शिवाजीमहाराजांनी मोठ्या युक्तीने त्यांच्यावर असलेली लोकांची निष्ठा सिंहा...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक- भाग 1 - तयारी !!

  आपण स्वप्न पाहतो… आपण स्वप्ने पाहतो… त्यातील एखाद दुसरेच प्रत्यक्षात यावे म्हणून धडपडतो आणि बाकीची स्वप्ने कधीतरी नवलाईने आंजारायला गोंजारायला असावीत म्हणून त्यांना स्वप्न म्हणूनच राहू देतो.  हाय अल्टिट्युड ट्रेक हे माझे एक असेच स्वप्न होते, नेहमी भुरळ पाडणारे आणि तरीही प्रत्यक्षात आले तर इतक्या उंचीवर चालताना काहीशी धास्तीच वाटावी असे. त्यामुळे वर्षानुवर्ष ते स्वप्न प्रत्यक्षात न येता स्वप्नच राहिले होते.  नोव्हेंबरमध्ये माझी मैत्रीण धनश्री जगताप इंडियाहाईक्सबरोबर देवरिया ताल चंद्रशिला हा ट्रेक करून आली. तिच्याशी गप्पा मारताना या ट्रेकची सविस्तर माहिती मिळाली. मार्च एप्रिलमध्ये या संपूर्ण रस्त्यावर ऱ्होडोडेंड्रॉनची फुले फुललेली असतात असेही कळले… आणि मनातल्या स्वप्नाला पुन्हा एकदा जाग आली.  असे म्हणतात की देवरिया ताल म्हणजे जिथे यक्षाने युधिष्ठिराला प्रश्न विचारले ते तळे. वाटेत लागणारे तुंगनाथ हे तर जगातले सर्वात उंचावर असणारे शंकराचे मंदिर, पंच केदारापैकी एक. हे पांडवांनी बांधले आहे असे सांगितले जाते. ट्रेकचा समिट पॉईंट...

परशुराम कुंड, अरुणाचल.

अरुणाचल मधील टेंगापानी, नामसाईच्या गोल्डन पॅगोडाहुन परशुराम कुंड ला जाण्यासाठी  आम्ही निघालो. ही गोष्ट आहे ऑक्टोबर २०१९ मधील.  त्या दिवशी सतत पाऊस पडत होता. सगळीकडे हिरवेगार तर अरुणाचल मध्ये नेहमीच असते. पावसात भिजलेली झाडे, स्वच्छ हिरवळ, मध्येच ढगांत अदृश्य होणाऱ्या पर्वतरांगा, वाहणारे थंडगार वारे, फार सुंदर होते ते सगळे.  अरुणाचल  डोंगरातला रस्ता होता. तुफान वारा होता. त्या सगळ्या अवाढव्य डोंगराळ प्रदेशात आमची गाडी म्हणजे एक ठिपका होती. वाऱ्याने उडून जायला वेळ लागणार नाही इतका जोरात वारा वाहत होता. एक खिडकी फोटो काढण्यासाठी उघडली तर ड्राइवर म्हणाला की दुसऱ्या बाजूची पण उघडा, नाहीतर आत आलेल्या वाऱ्याने गाडी हलायला लागेल. शेजारी खोल दरी दिसत असताना गाडी हलायच्या कल्पनेने अंगावर काटा आला आणि पहिली खिडकी देखील फोटो काढल्या काढल्या बंद केली..नकोच ती वाऱ्याची परीक्षा!  रस्ता कसा होता हे प्रत्यक्ष अनुभवण्यासाठी पुढे दिलेल्या लिंकवर क्लिक करून विडिओ नक्की बघा. Namsai- Parshuram kund road ह्या नदीचे नाव लोहित आणि ह्या जिल्ह्याचेही नाव लोहित. लोहितचा अर्थ रक्त किंवा रक्...