Skip to main content

वॉशिंग्टन डी. सी. - स्मारकांची स्मरणे  

जेव्हा एक दरवाजा बंद होतो तेव्हा दुसरे दार उघडते... उघडतेच! मार्च २०१६ मध्ये जेव्हा आम्ही यूएसए दौर्‍याची आखणी केली होती, तेव्हा आमच्याबाबतीतही हे खरे ठरेल अशी आम्हाला अजिबात कल्पना नव्हती. 


आम्ही जेव्हा अमेरिकेत गेलो होतो तेव्हा आम्ही नायगाराच्या राईड्ससाठी ती योग्य वेळ नव्हती, आम्ही खूप लवकर गेलेलो होतो! त्या राईड्सची सुरुवात एप्रिलमध्ये होणार होती आणि आम्ही गेलो तेव्हा तर अजून मार्च महिनाच चालू होता. म्हणून जरी आम्हाला नायगारा पाहता आला तरी त्यावरील राईड्सचा आनंद घेता आला नाही.

परंतु वॉशिंग्टन डी.सी. मध्ये निसर्गाचा आणखी एक नेत्रदीपक खेळ आमची प्रतीक्षा करत होता! विमानतळावरील माहितीकक्षातील अधिकाऱ्याने आम्हाला याबद्दल सांगितले. तो होता चेरी ब्लॉसम फेस्टिवल. आमच्यासाठी हे एक आनंददायी आश्चर्य होते, कारण आम्हाला वॉशिंग्टन डी.सी. मध्ये इतक्या मोठ्या संख्येने असलेल्या चेरी ब्लॉसम वृक्षांबद्दल माहितीच नव्हते.

Washington D.C. 

अमेरिकेची ही राजधानी. शहराचे नाव अमेरिकेचे पहिले अध्यक्ष जॉर्ज वॉशिंग्टन ह्यांच्या स्मरणार्थ दिले गेले आहे. डी.सी. हे ए.डी. आणि बी.सी. सारखे कालमापक असावे असे प्रथमदर्शनी वाटत असले तरी ते आहे कोलंबिया डिस्ट्रिक्ट चे संक्षिप्त रूप. 

आमच्यासारख्या पर्यटकांसाठी वॉशिंग्टन म्हणजे नॅशनल मॉल. सर्व महत्वाची स्मारके, संग्रहालये, टाईडल बेसिन (मानवनिर्मित जलाशय) हे सर्व याच भागात आहेत. या भागाला दरवर्षी लाखो पर्यटक भेट देतात

ही एखाद्या निमुळत्या होत जाणाऱ्या मनोऱ्यासारखी रचना आहे. १८३५ मध्ये स्मारकाच्या रचनेची चर्चा होत असताना, स्मारकाचे डिझाइन अद्वितीय आणि अतुलनीय असावे अशी अपेक्षा होती. अमेरिकन लोकांसाठी हा अभिमानाचा विषय ठरावा, अश्या रचनेची अपेक्षा होती. ही रचना या सर्व अपेक्षांवर खरी उतरली आहे! अजूनही हा जगातील सर्वात उंच दगडी स्तंभ आहे. 500 फुटापेक्षा जास्त उंचीचे हे स्मारक प्रेक्षकांना नक्कीच प्रभावित करते. हे बांधकाम बरीच वर्षे सुरु होते आणि परिणामस्वरूप स्मारकासाठी वापरलेले दोन प्रकारचे दगड आपल्याला दिसू शकतात.

सर्वात वरचे टोक, शिखर अल्युमिनियम पासून बनवलेले आहे. तुम्हाला आश्चर्य वाटेल, अल्युमिनियम त्या काळी चांदीइतकेच महाग होते!! 


  Washington Monument


Lincoln Memorial 

या स्मारकाला वर्षभरात जगभरातील लाखो लोक भेट देतात. काही ऐतिहासिक सभा, संमेलने आणि निदर्शने इथेच झाली आहेत. 
 हे स्मारक बर्‍याच चित्रपट आणि वेब सिरीज तसेच टेलिव्हिजन शोमध्ये दिसलेले आहे. हे ग्रीक मंदिरासारख्या वास्तूशैलीत बांधले गेले आहे. स्मारकाच्या आत अमेरिकेतील राज्यांची नावे कोरलेली आहेत. 

लिंकनची एक विशाल मूर्ती आत आहे. स्मारकासमोर रिफ्लेक्टिन्ग पूल,एक जलाशय आहे. स्वच्छ हवा असेल आणि वारा नसेल तेव्हा त्यात दिसणारे स्मारकाचे प्रतिबिंब हे फार सुंदर दिसत असणार ह्यात शंकाच नाही. 

अब्राहम लिंकन हे अमेरिकेचे सोळावे अध्यक्ष होते. त्यांनी १८६१ - १८६५ या काळात हे पद सांभाळले.



Lincoln 


Lincoln Memorial 



Reflecting Pool -
 The step of
 'I have a dream' speech.


ह्या फोटोत, पायरीवर तुम्हाला मार्टिन ल्युथर किंग (ज्युनियर) च्या सुप्रसिद्ध भाषणातील (१९६३) काही ओली कोरलेल्या दिसतील. ह्याच ठिकाणी उभे राहून त्यांनी हे भाषण केले होते. 

World War II Memorial
 
रिफ्लेक्टिन्ग पूलच्या दुसर्‍या बाजूला दुसऱ्या महायुद्धाचे स्मारक आहे. दुसर्‍या महायुद्धात कामगिरी केलेल्या अमेरिकन लोकांच्या स्मृतीसाठी हे स्मारक उभारण्यात आले. येथे सर्व अमेरिकन राज्यांचे प्रतिनिधित्व करणारे स्तंभ आणि पॅसिफिक आणि अटलांटिक अशी नावे असलेल्या दोन कमानी आहेत.
 

   Pacific Arch, the pillars and the fountain 



        Fountain with Lincoln memorial



Pacific Arch 

 
Second World War Memorial


ही व्हिडिओ पाहून आपल्याला संपूर्ण स्मारकाबद्दल अधिक स्पष्ट कल्पना येईल. एका बाजूला लिंकन मेमोरियल आणि दुसऱ्या बाजूला वॉशिंग्टन स्मारक आणि मध्ये असलेले दुसऱ्या महायुद्धाचे स्मारक या व्हिडिओमध्ये आपण पाहू शकता.

मी सुरुवातीला म्हटल्याप्रमाणे नॅशनल मॉलच्या क्षेत्रामध्ये अनेक महत्वाची स्मारके, संग्रहालये आहेत. कॅपिटॉल मैदान जवळच आहे. त्यामुळे आपल्याला निश्चितपणे अति महत्व पूर्ण व्यक्तींच्या गाड्यांचे ताफे दिसतात!


The convoy


Martin Luther King Jr. Memorial

हे एमएलके मेमोरियल किंवा किंग स्मारक म्हणून लोकप्रिय आहे. हे स्मारक खूप खास आहे. कारण राष्ट्राध्यक्ष नसलेल्या, एका आफ्रिकन अमेरिकन नेत्याचे स्मारक, नॅशनल मॉलजवळ उभारले गेले आहे. 

एमएलके कोण होते हे सांगण्याची गरज नाही. संपूर्ण जग त्यांना ओळखते आणि नागरी हक्क कार्यकर्ते म्हणून त्यांचा सन्मान करते. महात्मा गांधीजींच्या अहिंसा चळवळीचा त्यांच्यावर खूप प्रभाव होता. 

हे स्मारक त्यांच्या प्रसिद्ध भाषणातील एका ओळीनुसार डिझाइन केलेले आहे, "माझे एक स्वप्न आहे" ह्या भाषणातील ती ओळ होती, "निराशेच्या डोंगराच्या बाहेर, आशेचा दगड." हे स्मारक टाईडल बेसिन जवळ आहे आणि चेरी ब्लॉसम वृक्षांनी वेढलेले आहे.



MLK Memorial



Martin Luther king Jr. Memorial.


Martin Luther king Jr. Memorial.

चेरी ब्लॉसम 
१९१० मध्ये टोकियो शहराने वॉशिंग्टन शहराला चेरी ब्लॉसमची ही रोपे भेट म्हणून दिली. तसे तर एकोणिसाव्या शतकापासून काही लोक जपानमधून चेरी ब्लॉसम रोपांची आयात करीत असले तरी टोकियो शहराने 2000 रोपांची भेट दिल्याने, वॉशिंग्टनमध्ये चेरी ब्लॉसम लावण्याच्या प्रयत्नांना वेग आला. जपान आणि अमेरिका यांच्यातील वाढत्या मैत्रीचे प्रतीक म्हणून चेरी ब्लॉसम देण्यात आले. दुसर्‍या महायुद्धात ते जरी शत्रुत्व व वैमनस्य टाळू शकले नसले तरी चेरी ब्लॉसमच्या सतत झालेल्या लागवडीमुळे नॅशनल मॉलमधील टाईडल बेसिनला अतिशय नयनरम्य स्वरूप प्राप्त झाले. 

दरवर्षी वॉशिंग्टन डी.सी. मध्ये मुख्यतः मार्चच्या शेवटी किंवा एप्रिलमध्ये चेरी ब्लॉसम फेस्टिव्हल साजरा केला जातो. आम्ही 24 ते 26 मार्च 2016 पर्यंत वॉशिंग्टन शहरात होतो आणि चेरी ब्लॉसमच्या बहराचा आनंद घेऊ शकलो.



FDR memorial











Tidal Basin with Jefferson memorial
in the background









Thomas Jefferson Memorial

थॉमस जेफरसन मेमोरियल म्हणजे आपण वर पाहिलेल्या अनेक चेरी ब्लॉसमच्या छायाचित्रांना बॅक ड्रॉप देणारी सुंदर पांढरी इमारत आहे. 

थॉमस जेफरसन हे तिसरे अध्यक्ष व युनायटेड स्टेट्स डिक्लरेशन ऑफ इंडिपेंडेंसचे प्रमुख लेखक होते.



Thomas Jefferson statue 


FDR- Franklin Delano Roosevelt Memorial
 
टाईडल बेसिन जवळील चेरी ब्लॉसम मार्गावरील हे स्मारक दगड, पाणी, फुले आणि त्यातील शिलालेखांसाठी प्रसिद्ध आहे. 
रुझवेल्टचा पुतळा खूप प्रभावी पद्धतीने साकारलेला आहे. त्यांच्या पायघोळ अंगरख्याच्या घोळात त्यांची व्हीलचेयर लपवलेली आहे. 
 


FDR Memorial


The Capitol

नॅशनल मॉलमधील सर्वात महत्वाची इमारत म्हणजे कॅपिटॉल. कॅपिटॉल हिलवर वसलेले हे युनायटेड स्टेट्स कॉंग्रेसचे सभागृह आहे. आपण इमारतीच्या अंतर्गत भागाचा मार्गदर्शकासोबत दौरा करू शकता. 

ही विशेष इमारत मूलतः १८०० मध्ये बांधली गेली होती, परंतु त्यानंतर काही वेळा नूतनीकरण झाले. ही भव्य इमारत साधी आहे पण सुंदर आहे.

















White house


आता व्हाईट हाऊसच्या दिशेने जाउ या. हे १८०० पासून अमेरिकेच्या राष्ट्राध्यक्षांचे अधिकृत निवासस्थान आहे. तेव्हापासून त्याचे बर्‍याच वेळा नूतनीकरण करण्यात आले आहे. 

इमारतीत अनेक भाग आहेत. इमारतीचा एक भाग, वेस्ट विंग हा लोकांना बघण्यासाठी खुला आहे. मात्र तुमच्या भेटीच्या आधी, तीन महिन्यांपूर्वी, तुम्हाला परवानगी घ्यावी लागेल.

 रेल्वे स्थानकांपासून व्हाईट हाऊस चालत जाण्याच्या अंतरावर आहे. रस्ता, अनेक शिल्पे असलेला, महत्वाच्या इमारती असलेला असा आणि सुंदर आहे.


Lafayette Statue



    On the way to White House


हे तिबेटचे नागरिक असावेत. अनेक वर्षांपासून ते व्हाईट हाऊस समोर निदर्शन करत आहेत. 














स्मिथसोनियन संस्था परिसर हा वॉशिंग्टनमधील अजिबात चुकवू नये असा परिसर. हे जगातील सर्वात मोठे संग्रहालय संकुल आहे. 
आपल्याला संग्रहालयांना भेट देणे आवडत असल्यास, त्यासाठी नक्की जा. परंतु नसेल तरीही, मी किमान ३/४ संग्रहालये तरी नक्की पाहण्याची शिफारस करेन. National air and space museum, Natural history museum, National museum of African American art and culture, National gallery of art ही इतकी तर आपण नक्कीच पाहिली पाहिजेत. या परिसरात इतर अनेक अद्भुत संग्रहालयेदेखील आहेत.






National Air and Space museum


Space travel!!


Smithsonian Institution Offices



जर आपण सार्वजनिक वाहतुक व्यवस्थेद्वारे प्रवास करण्यास तयार असाल तर वॉशिंग्टन डीसी मधील प्रवास बर्‍यापैकी सोपा आणि स्वस्त आहे. 

आपल्याला आरामदायक पादत्राणे मात्र घालायला हवीत. स्मारके आणि संग्रहालये पाहायचे म्हणजे आपल्याला सतत उभे राहावे लागते किंवा चालावे लागते. जर आपण तीन किंवा चार दिवस वॉशिंग्टनमध्ये फेरफटका मारत असाल तर ते चालणे आपले महिनाभराचा चालण्याचा हिशेब पूर्ण करून टाकेल. पण मी म्हणेन की तरीही वॉशिंग्टन पाहणे हे अतिशय आनंददायी आहे. न्यूयॉर्क आपल्याला तांत्रिक चमत्कार, प्रचंड मोठ्या आधुनिक इमारती दाखवते परंतु वॉशिंग्टन डीसी मात्र आपल्या मनात घर करते.

टाईडल बेसिन च्या किनाऱ्यावर फुललेले हजारो चेरी ब्लॉसम्स, मोकळी मोठी उद्याने, प्रचंड स्मारके आणि जगभरातील पर्यटक ही वॉशिंग्टनची माझ्या मनावर उमटलेली छाप आहे. ते अविस्मरणीय आहे!

#washingtondc #dc #usa #washington #districtofcolumbia #photography #dclife #america #travel #art #dcliving #photooftheday #nationalmall #washingtonmonument #whitehouse

Comments

Popular posts from this blog

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक- भाग 1 - तयारी !!

  आपण स्वप्न पाहतो… आपण स्वप्ने पाहतो… त्यातील एखाद दुसरेच प्रत्यक्षात यावे म्हणून धडपडतो आणि बाकीची स्वप्ने कधीतरी नवलाईने आंजारायला गोंजारायला असावीत म्हणून त्यांना स्वप्न म्हणूनच राहू देतो.  हाय अल्टिट्युड ट्रेक हे माझे एक असेच स्वप्न होते, नेहमी भुरळ पाडणारे आणि तरीही प्रत्यक्षात आले तर इतक्या उंचीवर चालताना काहीशी धास्तीच वाटावी असे. त्यामुळे वर्षानुवर्ष ते स्वप्न प्रत्यक्षात न येता स्वप्नच राहिले होते.  नोव्हेंबरमध्ये माझी मैत्रीण धनश्री जगताप इंडियाहाईक्सबरोबर देवरिया ताल चंद्रशिला हा ट्रेक करून आली. तिच्याशी गप्पा मारताना या ट्रेकची सविस्तर माहिती मिळाली. मार्च एप्रिलमध्ये या संपूर्ण रस्त्यावर ऱ्होडोडेंड्रॉनची फुले फुललेली असतात असेही कळले… आणि मनातल्या स्वप्नाला पुन्हा एकदा जाग आली.  असे म्हणतात की देवरिया ताल म्हणजे जिथे यक्षाने युधिष्ठिराला प्रश्न विचारले ते तळे. वाटेत लागणारे तुंगनाथ हे तर जगातले सर्वात उंचावर असणारे शंकराचे मंदिर, पंच केदारापैकी एक. हे पांडवांनी बांधले आहे असे सांगितले जाते. ट्रेकचा समिट पॉईंट...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 2 - सारी - देवरियाताल

दुसऱ्या दिवशी सकाळी ट्रेकला सुरुवात झाली तीच एका तीव्र चढणीने!! चढताना एका क्षणी मागे वळून आम्ही सारी बेस कॅम्पचा निरोप घेतला. परत येउ तेव्हा ट्रेक यशस्वीरित्या पूर्ण केला असेल की नाही, ते माहिती नव्हते. पण अनुभवसमृद्ध मात्र नक्की होऊन परत येऊ ह्याची ग्वाही मनातच दिली. सारी बेस कॅम्प 📷 Supan Shah रस्ता ओबडधोबड दगडांनी तयार केलेला होता. पण भुसभुशीत मातीत पाय घसरण्यापेक्षा दगड परवडले असे मनाला सांगत चढण चढत होते. 📷 Pawan Gowda ह्या फोटोवरून चढ किती होता त्याचा तर अंदाज येईल पण आम्ही सगळे कसे चढत होतो ते कळायचे असेल तर व्हिडिओ आहे ना! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share रस्त्याचा सुरुवातीचा काही भाग लोकवस्तीतून जाणारा. पण तेथील घरेही अगदी तुरळक आणि तशी लांब लांब. हिरवीगार शेते मात्र दिसत होती. डोंगर उतारावर पायऱ्यांसारखे बांध घालत केलेली ही शेती संपूर्ण उतार जिवंत करत होती. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda तासभर तीव्र चढणीचा रस्ता पार केल्यानंतर थोडया वेळाने तुलनेने जरा सपाट भाग आला तेव्हा हृदयाने थँक्यू म्हणायला सुरूवात केली!! तिथून चंद्रशिल...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 3 - देवरियाताल -स्यालमी

ट्रेकचा तिसरा दिवस. कालचा सारी- देवरियाताल प्रवास तर खूपच छान झाला होता. पायही दुखले नव्हते की थकल्यासारखे देखील वाटले नव्हते. त्यामुळे उत्साहाने आजच्या दिवसाला सुरुवात केली. आजचा दिवस तसा अवघड असेल अशी, इंडियाहाईक्सच्या  वेब साईटवरचे वर्णन वाचून कल्पना आली होती. आज अंतर नऊ किलोमीटरपेक्षा जास्त होते. पण वाटेत अनेक शिखरे दिसणार होती. घनदाट जंगलातून जाणार होतो त्यामुळे अनेक पक्षीही दिसणार होते. त्याचीही उत्सुकता होती. सगळेजण देवरियाताल कॅम्पसाईट मधून बाहेर पडलो. अवघे एक दिवस वास्तव्य केलेले असले तरी मन थोडेतरी गुंतलेले असतेच.  देवरियातालच्या रस्त्याच्या डाव्या बाजूने एक जंगलवाटेचा फाटा होता. त्या वाटेने आम्ही निघालो. थोडा वेळ चालल्यावर आम्हाला पुन्हा एकदा चंद्रशिला शिखर दिसणार होते. अधून मधून दिसणारे हे शिखर आपल्याला कुठे पोचायचे आहे त्याची जाणीव करून द्यायचे, त्यानेही एक नवे बळ मिळायचे. पण आज आकाश इतके ढगाळ होते की शिखर दिसलेच नाही.उजवीकडे पुन्हा एकदा सारी गाव मात्र दिसले. 📷Cotrekker 📷Sumati Dhembre ह्या फोटोवरून कशा रस्त्याने आम्ही चालत होतो, चढ किती होता त्याची कल्पना येईल....

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 5- अंतिम भाग - बनियाकुंड- तुंगनाथ- चंद्रशिला

  📷Samrat Darda १५ एप्रिल, बनियाकुंड कॅम्पसाईट मधून काढलेला चंद्राचा सुंदर फोटो. त्या दिवशी शुक्ल पक्षातील सप्तमी किंवा अष्टमी असावी. कारण १७ एप्रिलला रामनवमी होती. सुंदर काळ्याभोर रात्रीचा सघन अंधार.. पौर्णिमा अजून साताठ दिवसांवर असली तरीही आत्तापासूनच तेजाळलेला चंद्र.. चमचमणारे, मध्येच ढगांच्या आड लपणारे चांदणे, आमच्या मनातील समिटविषयीची उत्सुकता..फार अनोखी रात्र होती ती.  उद्या पहाटे दोन वाजताचा वेकप कॉल असणार होता. आम्हाला आवरून, ब्रेकफास्ट करून तीन वाजता निघायचे होते. न विसरता घेण्याच्या गोष्टी तशा तर डे पॅक मध्ये भरूनच ठेवल्या होत्या. हेडलॅम्पच्या उजेडात सामान देखील आवरून ठेवले होते. पहाटे निघताना बाकी सामान मेन टेन्ट मध्ये नेऊन ठेवायचे होते.  इतक्या उंचीवर जायचे होते. काही तासांत आम्ही ४००० फुटांचा अल्टीट्युड गेन करणार होतो. झोपण्यासाठी डोळे मिटले खरे, पण मिटल्या डोळ्यांपुढेही बर्फाच्छादित शिखरांचीच दृश्ये तरळत होती. कधीतरी झोप लागली. सतत अधूनमधून जाग येऊन घड्याळात बघत होते. सगळे दोन वाजता उठणार, त्या आधी आपण आपले आवरून घेऊ या असा विचार डोक्यात होता तो बहुधा सतत ज...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 4 - स्यालमी - बनियाकुंड

आदल्या संध्याकाळी भुरभुरत असलेल्या पावसाने हवेतला गारवा अजूनच वाढवला होता. इतक्या लहान तंबूमध्ये झोपण्याची पहिलीच वेळ होती. पण सुरुवातीचे दोन तास सोडले तर नंतरचे पाच तास चांगली झोप झाली. अगदी प्रसन्न जाग आली.काल एकदाच क्षणभर का होईना, मनात तरळून गेलेला,"आपण ट्रेक इथेच थांबवावा का?"ह्या विचाराचा आज कुठे मागमूसही उरला नव्हता. मनात होते,  "इरादे अगर पक्के हो, तो डगमगाए कदम क्यु? हौसले बुलंद हो तो सहमा सा हो मन क्यु? मंज़िल अब दूर नहीं.. बस संभल के चलना, कभी न रुकना, हार ना मानना, बस्स .. चलते रहना।" - वृंदा टिळक आमच्या सगळ्याच कॅम्पसाईट्स भन्नाट जागांवर होत्या. आजची स्यालमीची कॅम्प साईट देखील त्याला अपवाद नव्हती. नजर पोचेल तिथपर्यंत फक्त पर्वत रांगा आणि जंगल. मानवी वस्तीची जवळपास काहीच चाहूल नाही.  📷Samrat Darda  सगळ्यांचे आवरून वॉर्म अप करून आम्ही निघालो. आजचा सगळा रस्ता सुंदर असणार होता. काल इतके चढ उतार चढून उतरून आता सगळ्यांची चांगली तयारी झाली होती. शिवाय आज मी नीकॅप्स देखील घातल्या होत्या!! त्यामुळे समजा जरी आज रस्ता अवघड असला असता तरी काळजीचे काही कारण नव्हते....

ग्यानबोक पॅलेस, सेऊल, साऊथ कोरिया

राष्ट्रीय अस्मितेची चिन्हे परकीय आक्रमक पुसून टाकायचा प्रयत्न करतात, करतातच. जगभर अशी असंख्य उदाहरणे सापडतील. कारण त्याशिवाय त्यांना त्यांची सत्ता निर्माण करता येणार नसते. पण मग त्या त्या देशातील, देशावर प्रेम असणारे लोक काय करतात हे जाणून घ्यायचे असेल तर एक उदाहरण सांगते. आपल्याला सेऊल मधील ग्यानबोक  पॅलेस याच्याविषयी वाचायला हवे. ------------- तसा पोचायला आम्हाला थोडा उशीरच झाला होता. शेवटची इंग्लिश गाईडेड टूर चुकते की काय अशी भीती वाटायला लागली होती. अनेक कोरियन युवक युवती राजवाड्याकडे जाताना दिसत होते. विशेष म्हणजे त्यांनी पारंपरिक कोरियन पोशाख घातले होते. फार छान दिसत होते ते सगळे. आम्ही गेलो होतो, कोरियाच्या सार्वभौमत्वाचे मानचिन्ह असलेल्या ग्यानबोक पॅलेसला ( Gyeongbok Palace ) भेट देण्यासाठी.  तिकिटाच्या काउंटर जवळच राजवाड्याचे मुख्य प्रवेशद्वार आहे. त्याचे नाव आहे ग्वान्गमन गेट.( Gwanghwamun) . सेऊलच्या पुरातन इतिहासाचे प्रतीक असलेले हे प्रवेशद्वार १३९५ मध्ये बांधले गेले आहे. आज हे प्रवेशद्वार कोरियाची ओळख बनलेले आ...

Deoriatal - Chandrashila trek - Part 1 - Preparation

We dream… we dream about many things … but we strive to make only few of them a reality and leave the rest of the dreams as dreams only, to cherish them someday in our leisure time. A high altitude trek was one such dream of mine, always enthralling and yet a little daunting. So for years that dream remained a dream without becoming a reality. In November, my friend Dhanshree Jagtap did the Deoria Tal Chandrashila trek with Indiahikes. While chatting with her, I could get detailed information about this trek. She told that in March and April, rhododendron flowers will be blooming in this region … and the dormant dream was awakened once again. It is said that DeoriaTal is the lake where the famous Yaksha and Yudhishthira conversation had taken place. On the way to the summit, Tungnath is the highest temple of Shankara in the world, one of the Panch Kedars. It is said to have been built by the Pandavas. The summit point of the trek is Chandrashila. The place where Chandra did Tapas. It i...

Deoriatal Chandrashila trek - Part 2- - Sari to Deoriatal.

The next morning, the trek started with a steep climb!! At one point during the climb, we turned back and bade goodbye to the Sari base camp. It was not known whether we would successfully complete the trek or not. But I was sure that we will definitely come back with a life changing experience.   Sari Base camp  📷 Supan Shah The road was paved with rough stones. But while climbing I was telling myself that these stones were better than walking in the slippery soil. 📷 Pawan Gowda You can guess how much the climb was, from this photo, but if you want to know how we were climbing, there is a video! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share The initial, few meters part of the road passed through populated areas. But the houses there were very few and sparse. Green fields were visible everywhere. Farming was done on the mountain slopes, by step method. This greenery enlivened the entire slope. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda After walking o...

Deoriatal Chandrashila trek - Part 3- Deoriatal to Syalmi

 That was the third day of the trek. I was feeling contented. Yesterday's journey from Sari to Deoria was beautiful. Neither  were   my legs paining  nor was I feeling  tired.  Today was surely going to be a tough day.  I had read the description on the Indiahikes website, which gave a rough idea about the day. Today the distance was more than nine kilometers. But there were many peaks which will be visible on the way. We were going to pass through a dense forest, so there was a chance to watch variety of birds. So I was curious and excited about the journey.  All of us, left from Deoriatal campsite and started our journey.  Even though we had only been there for a day, we had already grown attached to the place. Even if it has only been a day, surely there is always attachment with the place.There was a fork in the forest path on the left side of the road to Deoriatal. We went that way. After walking for a while, most likely we were goi...

Deoriatal Chandrashila trek - Part 5(Last part)- Baniyakund - Tungnath- Chandrashila

📷Samrat Darda A beautiful photograph of the moon taken from Baniyakund campsite, April 15. That day should be Saptami or Ashtami of Shukla Paksha. Because Ram Navami was on 17th April. In the intense and tranquil darkness of the beautiful night, though the full moon day was still seven or eight days away, the moon was already bright. The shining moon, occasionally hiding behind the clouds, the curiosity of the summit in our minds.. it was a very unique night. There was going to be a two o'clock wakeup call tomorrow.  we had to pack up, have breakfast, and be ready to leave for the day at three o'clock.  I packed the essential things in the day pack and packed everything else in the bag to be offloaded. That bag was to kept in the main tent while leaving in the morning. Tomorrow, in few hours we would gain an altitude of 4000 ft. I closed my eyes to sleep, but even before my closed eyes, the images of the snow-capped peaks were floating.  I woke up at quarter to two in ...