Skip to main content

'शांघाय'


ते चीनी भाषेमध्ये जसे 'शांघाय' हा शब्द उच्चारतात ते मला फार आवडते. ते जी ह्या अक्षराचा उच्चार अगदी हळूवारपणे करतात आणि नंतर एचवर जोर देतात. त्यामुळे आपल्याला 'शांगहाय' असे छान ऐकू येते. नाहीतर आपण करतो तसा 'gh' चा 'घ' केल्याने ते फारच रुक्ष वाटते!! 

शांघाय हे चीनमधील सर्वात विकसित आणि सर्वात मोठे शहर आहे. हे चीनचे प्रमुख व्यावसायिक व आर्थिक केंद्र आहे. शांघाय नक्कीच संपूर्ण जगातील देखील एक महत्वाचे शहर आहे.

शांघाय हे जुन्या आणि नव्याचे चित्तवेधक मिश्रण आहे. या शहरात काही प्राचीन बागा आणि मंदिरे आहेत आणि त्याचबरोबर ह्या शहरात आधुनिक वास्तुकलेचे काही चमत्कारही आहेत!

 Huangpu नदीने शहर Puxi आणि Pudong या दोन भागात विभागले आहे. Puxi हा जुना भाग आहे आणि Pudong हा नवीन भाग आहे. Pudong मध्ये जगातील जवळजवळ प्रत्येक मोठ्या व्यावसायिक कंपनीचे मुख्यालय असलेल्या, सर्व आधुनिक इमारती आहेत!

शांघायमध्ये असताना, आपण सावधगिरी बाळगली पाहिजे. शांघायमध्ये इंग्रजी समजणारे व बोलणारे अनेक लोक आहेत, परंतु काही टॅक्सी चालकांना इंग्रजी समजत नाही. त्यामुळे पंचाईत होऊ शकते. 

जेव्हा आम्ही एप्रिल २०१३ मध्ये शांघायला गेलो होतो आणि मी एकटी शहरात फिरत होते, तेव्हा हॉटेलमधून बाहेर पडण्यापूर्वी मी चीनी भाषेत हॉटेलचा पत्ता हॉटेल कर्मचाऱ्यांकडून लिहून घ्यायची. म्हणजे मग रस्ता चुकलाच तर कोणाला तो पत्ता दाखवून हॉटेलमध्ये व्यवस्थित परत येता येईल. 

आधी दोन दिवस मी माझ्या हॉटेलमध्ये पिकअप आणि ड्रॉप असलेले टूर घेतले होते. पण उर्वरित दोन दिवस मी मेट्रोने प्रवास केला. शांघायमध्ये अनेक मेट्रो लाईन्स आहेत आणि मेट्रो मार्गांचा एक जटिल चक्रव्यूह आहे. पहिल्या दिवशी मला मेट्रो स्थानकातील नकाशावर, चीनी चित्रलिपीमध्ये लिहिलेली स्थानकांची चीनी नावांची चित्रे जुळवून जुळवून वाचायला खूप झगडायला लागले. पण जमले अखेर एकदाचे आणि दिवसभर शांघायमध्ये फिरता पण आले. 

मात्र मी सतत असा विचार करत राहिले की शांघाय हे इतके मोठे, प्रमुख आंतरराष्ट्रीय शहर आहे तरी ते इंग्रजीमध्ये नावे का लिहित नाहीत? पहिल्या दिवशी मला अक्षरशः घाम फुटला होता!! मी घेत असलेली ट्रेन योग्य दिशेने जाणारी आहे की नाही त्याची सतत काळजी वाटत होती. हातातल्या नकाशातल्या चित्रांशी, येणाऱ्या स्टेशन्सची नावे जोडून पाहत होते. पण ह्या सगळ्या प्रक्रियेत मी काहीतरी साहसी करण्याचा आनंद पण मिळवला होता. एकटी, गाईड न घेता, शांघायमध्ये फिरता आले. वेळेचे बंधन नव्हते. 

दुसर्‍या दिवशी परत स्टेशनवर गेले तेव्हा माझ्या लक्षात आले की सर्व रेल्वे स्थानकांवरील नकाशावर टॉगल बटण आहे, ज्यामुळे नकाशावरची भाषा इंग्रजीत बदलली जाऊ शकते!! आदल्या दिवशीची त्रेधातिरपीट आठवून, मी स्वत: वर हसणे थांबवू शकले नाही!! 

शांघाय आकाराने खूप मोठे शहर आहे. रस्त्याने प्रवास करण्यास बराच वेळ लागू शकेल. त्यामुळे ट्रेन हे शहरातील वाहतुकीचे वेगवान साधन असू शकते. फक्त सकाळी आणि संध्याकाळी गर्दीच्या वेळेस ट्रेनने जाणे टाळावे लागते.

Yuyuan गार्डन

ही तर 'आनंदाची बाग' आहे! म्हणजे 'युयुआन गार्डन्स' या शब्दाचा अर्थ असा आहे! ही बाग सुमारे 400 वर्षे जुनी आहे आणि त्या काळातील सर्वात प्रतिष्ठित आणि अर्थातच सर्वात मोठी बाग म्हणून ती प्रसिद्ध होती. आजही ही बाग तिथे भेट देणाऱ्या लोकांना आश्चर्य चकित करते. 

चीनी पौराणिक कथेनुसार झिगझॅग पुलांवर चालत गेलो तर आपण वाईट शक्तींचा प्रभाव आपल्यावर पडणे टाळू शकतो! म्हणून जेव्हा चीनमध्ये आपण प्रवास करत असू तेव्हा आपल्याला प्रत्येक बागेत झिगझॅग पूल दिसेल. ही बागदेखील त्याला अपवाद नाही! झिगझॅग पूल खूप सुंदर तर दिसतातच आणि सभोवतालच्या वातावरणाचा आनंद घेण्यासाठी आपल्याला अधिक वेळ आणि जागा देतात.


Ancient tea house built in 1855



Zigzag bridge



Zigzag bridge and the pond


बागेचे एकूण क्षेत्रफळ साधारण पाच एकर आहे आणि सोबत गाईड नसेल तर तुम्ही बागेत हरवू शकता!

बागेत अनेक मोठाले हॉल्स, छोट्या बागा व तळी आहेत. वेगवेगळे भाग आहेत. त्या भागांमध्ये वर ड्रॅगनची शिल्पाकृती असलेल्या भिंती आहेत. 
 


The wall with rounded gates


 

ह्या हॉल्सची नावे अतिशय काव्यमय आहेत, कदाचित त्या जुन्या चीनी कवितांच्या ओळी असू शकतात. काहींची नावे म्हणजे 'दहा हजार फुलांचे दालन', 'बिलो( गर्जना किंवा गडगडाट) ऐकण्याचा मंडप'! 

बागेत काही विशेष संकल्पना घेऊन सुशोभित केलेले विविध भाग आहेत, उदा. विविध ऋतू. आमच्या गाईडने आम्हाला सांगितले की त्या काळी स्त्रियांना बाहेर जाण्याची परवानगी नसल्यामुळे, बागा अशा प्रकारे बनविल्या गेल्या की स्त्रिया घरात राहून देखील प्रत्येक ऋतूतील निसर्गाचे सौंदर्य उपभोगू शकतील. या बागेत खडकांच्या विविध आणि उत्तम संरचना केलेल्या दिसतात. लाकडावरील कोरीव काम देखील फार सुंदर आहे. 

चीनमध्ये प्राचीन काळी, घराचे डिझाइन, घरमालकाच्या दरबारातील हुद्द्यावर अवलंबून असायचे. घरात किती चौक असू शकतात, लाकडी फलकांवर कोणती रचना कोरली जाऊ शकते, छताचे डिझाइन कसे असेल, हे सर्व घटक घरमालकाच्या हुद्द्यावर अवलंबून असायचे. जर कोणी त्याविरुध्द गेला तर ती राजाशी प्रतारणा करण्याचा गुन्हा ठरवून त्या व्यक्तीस कठोर शिक्षा व्हायची.
 




Exquisite carvings


































Dragon walls 








 


Tea festival 2013




इतक्या शतकांच्या काळात बागांची मालकी बर्‍याच वेळा वेगवेगळ्या लोकांकडे गेली. ब्रिटिशांनी, चीनी विद्रोही आंदोलकांनी आणि जपानी लोकांनी लष्करी तळ किंवा शासन व्यवहारांचे कार्यालय म्हणूनदेखील ही बाग, त्यातील इमारती वापरल्या. बागेतल्या संरचना बर्‍याच वेळा नष्ट झाल्या. आज आपण पाहत असलेल्या बर्‍याच रचना नव्याने केलेल्या आहेत. बऱ्याच इमारती जुन्यासारख्याच पण नव्याने बांधलेल्या आहेत. 

युयुआन गार्डन जवळच 'सिटी गॉड्सचे मंदिर' आहे. हे चौदाव्या शतकात बांधले गेलेले प्राचीन मंदिर आहे. गेल्या काही शतकात वेगवेगळ्या गोष्टींमध्ये त्याचे रूपांतर झाले. पूर्वी हे इतर कोणते तरी मंदिर होते, नंतर ते सिटी गॉड्सच्या मंदिरात रूपांतरित झाले. चीनमधील सांस्कृतिक क्रांतीच्या वेळी मंदिर बंद करण्यात आले आणि त्या ठिकाणी दुकाने उघडली गेली. त्यानंतर, ते ताओ मंदिरात रूपांतरित झाले. 

शांघायला भेट देणारे सर्व स्थानिक चीनी लोक ह्या मंदिरात नक्कीच भेट देऊन जातात. पर्यटक पण इथे मोठ्या प्रमाणात येतात. त्यामुळे इथे नेहमीच गर्दी असते. 

चीनी लोकांचा असा विश्वास आहे की मंदिरात प्रवेश करताना पुरुषांनी आपला डावा पाय प्रथम ठेवावा आणि स्त्रियांनी आपला उजवा पाय प्रथम ठेवावा. तुमचा गाईड तुम्हाला नक्कीच विचारेल की तुम्हाला याविषयी काय वाटते? असे करण्यामागे काय कारण असू शकते? उत्तर सोपे आहे, 'women are always right! - स्त्रिया नेहमीच योग्य असतात'!

कन्फ्यूशियस मंदिर

कन्फ्यूशियस ही चीनच्या इतिहासामधील एक प्रमुख व्यक्ती होती. ते तत्वज्ञानी, शिक्षणतज्ज्ञ आणि राजकारणी होते. त्यांचा जन्म १५५१ बी.सी मध्ये झाला. त्यांचे मौलिक विचार आणि सिद्धांत आजही कन्फ्यूशियनिझम म्हणून प्रसिद्ध आहेत. चीन, कोरिया आणि जगातील इतर अनेक भागांत त्याचे अनुयायी आहेत. 

शांघाय कन्फ्यूशियन मंदिर 13 व्या शतकात, विचारवंत आणि शिक्षणतज्ज्ञ असलेल्या कन्फ्यूशियसची पूजा करण्यासाठी बांधले गेले. त्यावेळी शांघाय एक लहानसे मासेमारांचे गाव होते. लवकरच हे मंदिर शिक्षणाचे केंद्र बनले आणि थोड्याच अवधीत ती चीनमधील सर्वात प्रतिष्ठित शिक्षण संस्था बनली. 
या केंद्रात सरकारी नोकरीत, दरबारात नोकरी करू इच्छिणाऱ्या विद्यार्थ्यांना प्रशिक्षण देण्यात येत असे. 

बर्‍याच वेळा हे मंदिर विविध कारणांमुळे नष्ट झाले. कधी चीनी बंडखोरांचे हल्ले तर कधी परकीय सैन्याचे हल्ले. पण ते पुन्हा पूर्ववत बांधले गेले. 

आज जेव्हा शांघाय ही चीनची व्यापारी राजधानी बनली आहे तेव्हा, इतक्या शतकांनंतरसुद्धा कन्फ्यूशियस मंदिर हे शांघायमधील एक प्रमुख सांस्कृतिक आणि धार्मिक स्थळ आहे. या मंदिर परिसरात अनेक मंडप, पॅगोडाज, ग्रंथालये, बागा आणि तलाव आहेत. तसेच दगडी कोरीव कामाचे अनेक उत्तम नमुने आहेत.
 




























































मंदिराकडे जाण्यासाठी तीन मार्ग आहेत. असे म्हटले जाते की त्यातील एक मार्ग उपासकांसाठी आहे, एक विद्यार्थ्यांसाठी आहे आणि एक ज्यांना सुंदर निसर्गाचा आनंद घ्यायचा आहे त्यांच्यासाठी आहे!! 

आपण चीनमध्ये असताना, तेथील टी हाऊसला भेट देणे हा एक विशेष अनुभव असतो. चीनमधील चहाचा सोहळा जपानमधल्या चहाच्या सोहळ्याइतका विधिवत नसतो. जपानमध्ये चहाचा सोहळा सांस्कृतिक तसेच आध्यात्मिक अनुभवासारखा असतो. चीनमध्ये तो थोडा सांस्कृतिक आणि अधिक व्यावसायिक अनुभवासारखा वाटला! तिथे ते अनेक सुंदर कलाकृती तसेच विविध प्रकारचे चहा विकतात.


 



 








 

तिथे एक खास प्रकारचा चहा बघायला मिळाला. 'नाचणाऱ्या बाहुल्या' असे त्या चहाचे नाव होते. एक विशेष प्रकारची वनस्पती ग्लास मध्ये ठेवून त्यावर गरम पाणी ओतले की काही मिनिटातच ग्लासमध्ये बाहुल्या नाचू लागलेल्या पाहायला मिळाल्या. 


Dancing Dolls!


शांघाय वस्तू संग्रहालय 

शांघायमधील बघायलाच हवे असे हे ठिकाण. हे पीपल्स स्क्वेअर पार्कमध्ये आहे आणि इथे प्राचीन चीनी कलाकृतींचा अद्भुत संग्रह आहे. १९९६ मध्ये बांधलेली ही पाच मजली इमारत आहे. यात बर्‍याच गॅलरीज आणि प्रदर्शने आहेत. पेंटिंग्ज, धातुकाम, लाकडी वस्तू, दगडांचे सामान, मौल्यवान रत्ने, शिल्पकला, सिरेमिक्स, चायनीज कॅलिग्राफी, नाणी, सीलस, शिल्पकला आणि इतर अनेक कला प्रकार इथे बघायला मिळतात. हे भव्य, दुर्मिळ वस्तूंचा संग्रह असलेले व अतिशय चांगली व्यवस्था व निगा राखलेले असे संग्रहालय आहे. 












Ancient Chinese Musical Instrument











































Twin bodied vase with enameled design of dragon and Phoenix











अनेक दशके शांघायमध्ये फ्रेंच, पोर्तुगीज, अमेरिकन, ब्रिटिश भाग होते. शहराच्या त्या त्या भागात संबंधित देशाचा नियम आणि कायदा प्रचलित होता. 

शांघाय शहराच्या मध्यभागी 'Xiantiandi' नावाचा एक समृद्ध भाग आहे. 'वाहनाला परवानगी नसलेल्या' ह्या भागात केवळ पादचारी मार्ग आहेत. अनेक सुंदर इमारती आहेत ज्या जुन्या आणि नवीन वास्तुकलेचे आश्चर्यकारक मिश्रण आहेत आणि ह्या भागात अगदी रोमँटिक वातावरण आहे. मला खात्री आहे कित्येक चीनी जोडप्यांचे फोटो ह्या भागातच काढले जात असतील! शांघायमध्ये राहण्यासाठी ही सर्वात महागडी जागा आहे. यामध्ये स्टाईलिश रेस्टॉरंट्स, सुंदर इमारती, कारंजे आहेत आणि रात्री बहरणारे क्लब्जदेखील आहेत. 









Statues of Fortune, Prosperity and Longevity. 



outdoor Sitting in Xiantiandi


ओरिएंटल पर्ल टॉवर 

ही इमारत दिसली नाही असे होऊच शकत नाही! मी जेव्हा २०१३ मध्ये शांघायला पहिल्यांदा गेले होते तेव्हा शांघायमधील सर्वात उंच इमारतींपैकी ही एक इमारत होती. पण तेव्हाच इतर काही गगनचुंबी इमारतींचे बांधकाम चालू होते, ज्या पूर्ण झालेल्या, नंतरच्या ट्रीपमध्ये पाहता आल्या.


ह्या टॉवर मध्ये अनेक दर्शिका सज्जे आहेत. त्यातील सर्वात वरचा सज्जा आहे ३५१ मीटर म्हणजेच ११४८ फूट उंचीवर आणि ह्या सज्जाच्या बाहेरच्या भागाच्या तळाचा काही भाग पारदर्शक काचेचा आहे. 

मी गेले होते तेव्हा आधी माझे जमिनीकडे लक्षच नव्हते. मी आरामात आजूबाजूला दिसणारे दृश्य पाहत होते. पण एकदा जमिनीकडे लक्ष गेले आणि इतक्या उंचावरून, पारदर्शक काचेतून दिसणारे, खालचे दृश्य पाहून नंतर मात्र घाबरगुंडी उडाली होती. अक्षरश: पुढचे पाउल उचलायला देखील खूप धीर गोळा करावा लागला!! अज्ञानात आनंद असतो म्हणतात ते हेच असावे बहुधा!




 द बंड 

बंड परिसर म्हणजे शांघायचे हृदय आहे. अनेक तरुण लोकांचे भेटण्याचे, फिरायचे ठिकाण आहे. नदीच्या बाजूचा हा परिसर आहे आणि अनेक प्रसिद्ध उत्तुंग इमारती आपल्याला इथून दिसतात. मी पहिल्यांदा गेले तेव्हा शांघायमध्ये अनेकदा असणारे प्रदूषण आणि धुके मला अनुभवायला मिळाले! त्यामुळे सगळे फोटो धूसर आहेत. 





























Monument Of People's Heroes Shanghai


जरी प्रदूषण असले, सगळे धूसर दिसत असले तरीही संध्याकाळी फेरफटका मारण्यासाठी ही फार सुंदर जागा आहे. 

शांघाय मध्ये अजूनही पुष्कळ काही पाहण्या, अनुभवण्या, लिहिण्याजोगे आहे. शांघाय टॉवर आहे, जवळच असलेली सुंदर सुंदर गावे आहेत. त्याविषयी परत कधीतरी लिहीन. तोपर्यंत काळजी घ्या, सुरक्षित राहा. 

#Chinasmoneypurse #TopMostCommercialCityInChina #Shanghai #FinancialDistrict #ShenCheng #PearlOfTheOrient #KongFuzi #JiaDing #TopThingsToSeeInShanghai


Comments

Popular posts from this blog

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक- भाग 1 - तयारी !!

  आपण स्वप्न पाहतो… आपण स्वप्ने पाहतो… त्यातील एखाद दुसरेच प्रत्यक्षात यावे म्हणून धडपडतो आणि बाकीची स्वप्ने कधीतरी नवलाईने आंजारायला गोंजारायला असावीत म्हणून त्यांना स्वप्न म्हणूनच राहू देतो.  हाय अल्टिट्युड ट्रेक हे माझे एक असेच स्वप्न होते, नेहमी भुरळ पाडणारे आणि तरीही प्रत्यक्षात आले तर इतक्या उंचीवर चालताना काहीशी धास्तीच वाटावी असे. त्यामुळे वर्षानुवर्ष ते स्वप्न प्रत्यक्षात न येता स्वप्नच राहिले होते.  नोव्हेंबरमध्ये माझी मैत्रीण धनश्री जगताप इंडियाहाईक्सबरोबर देवरिया ताल चंद्रशिला हा ट्रेक करून आली. तिच्याशी गप्पा मारताना या ट्रेकची सविस्तर माहिती मिळाली. मार्च एप्रिलमध्ये या संपूर्ण रस्त्यावर ऱ्होडोडेंड्रॉनची फुले फुललेली असतात असेही कळले… आणि मनातल्या स्वप्नाला पुन्हा एकदा जाग आली.  असे म्हणतात की देवरिया ताल म्हणजे जिथे यक्षाने युधिष्ठिराला प्रश्न विचारले ते तळे. वाटेत लागणारे तुंगनाथ हे तर जगातले सर्वात उंचावर असणारे शंकराचे मंदिर, पंच केदारापैकी एक. हे पांडवांनी बांधले आहे असे सांगितले जाते. ट्रेकचा समिट पॉईंट म्हणजे चंद्रशिला. जिथे चंद्राने तपश्चर्या केली ती जागा. असेही म

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 2 - सारी - देवरियाताल

दुसऱ्या दिवशी सकाळी ट्रेकला सुरुवात झाली तीच एका तीव्र चढणीने!! चढताना एका क्षणी मागे वळून आम्ही सारी बेस कॅम्पचा निरोप घेतला. परत येउ तेव्हा ट्रेक यशस्वीरित्या पूर्ण केला असेल की नाही, ते माहिती नव्हते. पण अनुभवसमृद्ध मात्र नक्की होऊन परत येऊ ह्याची ग्वाही मनातच दिली. सारी बेस कॅम्प 📷 Supan Shah रस्ता ओबडधोबड दगडांनी तयार केलेला होता. पण भुसभुशीत मातीत पाय घसरण्यापेक्षा दगड परवडले असे मनाला सांगत चढण चढत होते. 📷 Pawan Gowda ह्या फोटोवरून चढ किती होता त्याचा तर अंदाज येईल पण आम्ही सगळे कसे चढत होतो ते कळायचे असेल तर व्हिडिओ आहे ना! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share रस्त्याचा सुरुवातीचा काही भाग लोकवस्तीतून जाणारा. पण तेथील घरेही अगदी तुरळक आणि तशी लांब लांब. हिरवीगार शेते मात्र दिसत होती. डोंगर उतारावर पायऱ्यांसारखे बांध घालत केलेली ही शेती संपूर्ण उतार जिवंत करत होती. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda तासभर तीव्र चढणीचा रस्ता पार केल्यानंतर थोडया वेळाने तुलनेने जरा सपाट भाग आला तेव्हा हृदयाने थँक्यू म्हणायला सुरूवात केली!! तिथून चंद्रशिल

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 3 - देवरियाताल -स्यालमी

ट्रेकचा तिसरा दिवस. कालचा सारी- देवरियाताल प्रवास तर खूपच छान झाला होता. पायही दुखले नव्हते की थकल्यासारखे देखील वाटले नव्हते. त्यामुळे उत्साहाने आजच्या दिवसाला सुरुवात केली. आजचा दिवस तसा अवघड असेल अशी, इंडियाहाईक्सच्या  वेब साईटवरचे वर्णन वाचून कल्पना आली होती. आज अंतर नऊ किलोमीटरपेक्षा जास्त होते. पण वाटेत अनेक शिखरे दिसणार होती. घनदाट जंगलातून जाणार होतो त्यामुळे अनेक पक्षीही दिसणार होते. त्याचीही उत्सुकता होती. सगळेजण देवरियाताल कॅम्पसाईट मधून बाहेर पडलो. अवघे एक दिवस वास्तव्य केलेले असले तरी मन थोडेतरी गुंतलेले असतेच.  देवरियातालच्या रस्त्याच्या डाव्या बाजूने एक जंगलवाटेचा फाटा होता. त्या वाटेने आम्ही निघालो. थोडा वेळ चालल्यावर आम्हाला पुन्हा एकदा चंद्रशिला शिखर दिसणार होते. अधून मधून दिसणारे हे शिखर आपल्याला कुठे पोचायचे आहे त्याची जाणीव करून द्यायचे, त्यानेही एक नवे बळ मिळायचे. पण आज आकाश इतके ढगाळ होते की शिखर दिसलेच नाही.उजवीकडे पुन्हा एकदा सारी गाव मात्र दिसले. 📷Cotrekker 📷Sumati Dhembre ह्या फोटोवरून कशा रस्त्याने आम्ही चालत होतो, चढ किती होता त्याची कल्पना येईल. (सर्वात

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 5- अंतिम भाग - बनियाकुंड- तुंगनाथ- चंद्रशिला

  📷Samrat Darda १५ एप्रिल, बनियाकुंड कॅम्पसाईट मधून काढलेला चंद्राचा सुंदर फोटो. त्या दिवशी शुक्ल पक्षातील सप्तमी किंवा अष्टमी असावी. कारण १७ एप्रिलला रामनवमी होती. सुंदर काळ्याभोर रात्रीचा सघन अंधार.. पौर्णिमा अजून साताठ दिवसांवर असली तरीही आत्तापासूनच तेजाळलेला चंद्र.. चमचमणारे, मध्येच ढगांच्या आड लपणारे चांदणे, आमच्या मनातील समिटविषयीची उत्सुकता..फार अनोखी रात्र होती ती.  उद्या पहाटे दोन वाजताचा वेकप कॉल असणार होता. आम्हाला आवरून, ब्रेकफास्ट करून तीन वाजता निघायचे होते. न विसरता घेण्याच्या गोष्टी तशा तर डे पॅक मध्ये भरूनच ठेवल्या होत्या. हेडलॅम्पच्या उजेडात सामान देखील आवरून ठेवले होते. पहाटे निघताना बाकी सामान मेन टेन्ट मध्ये नेऊन ठेवायचे होते.  इतक्या उंचीवर जायचे होते. काही तासांत आम्ही ४००० फुटांचा अल्टीट्युड गेन करणार होतो. झोपण्यासाठी डोळे मिटले खरे, पण मिटल्या डोळ्यांपुढेही बर्फाच्छादित शिखरांचीच दृश्ये तरळत होती. कधीतरी झोप लागली. सतत अधूनमधून जाग येऊन घड्याळात बघत होते. सगळे दोन वाजता उठणार, त्या आधी आपण आपले आवरून घेऊ या असा विचार डोक्यात होता तो बहुधा सतत जाग आणत असावा!!

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 4 - स्यालमी - बनियाकुंड

आदल्या संध्याकाळी भुरभुरत असलेल्या पावसाने हवेतला गारवा अजूनच वाढवला होता. इतक्या लहान तंबूमध्ये झोपण्याची पहिलीच वेळ होती. पण सुरुवातीचे दोन तास सोडले तर नंतरचे पाच तास चांगली झोप झाली. अगदी प्रसन्न जाग आली.काल एकदाच क्षणभर का होईना, मनात तरळून गेलेला,"आपण ट्रेक इथेच थांबवावा का?"ह्या विचाराचा आज कुठे मागमूसही उरला नव्हता. मनात होते,  "इरादे अगर पक्के हो, तो डगमगाए कदम क्यु? हौसले बुलंद हो तो सहमा सा हो मन क्यु? मंज़िल अब दूर नहीं.. बस संभल के चलना, कभी न रुकना, हार ना मानना, बस्स .. चलते रहना।" - वृंदा टिळक आमच्या सगळ्याच कॅम्पसाईट्स भन्नाट जागांवर होत्या. आजची स्यालमीची कॅम्प साईट देखील त्याला अपवाद नव्हती. नजर पोचेल तिथपर्यंत फक्त पर्वत रांगा आणि जंगल. मानवी वस्तीची जवळपास काहीच चाहूल नाही.  📷Samrat Darda  सगळ्यांचे आवरून वॉर्म अप करून आम्ही निघालो. आजचा सगळा रस्ता सुंदर असणार होता. काल इतके चढ उतार चढून उतरून आता सगळ्यांची चांगली तयारी झाली होती. शिवाय आज मी नीकॅप्स देखील घातल्या होत्या!! त्यामुळे समजा जरी आज रस्ता अवघड असला असता तरी काळजीचे काही कारण नव्हते.

ग्यानबोक पॅलेस, सेऊल, साऊथ कोरिया

राष्ट्रीय अस्मितेची चिन्हे परकीय आक्रमक पुसून टाकायचा प्रयत्न करतात, करतातच. जगभर अशी असंख्य उदाहरणे सापडतील. कारण त्याशिवाय त्यांना त्यांची सत्ता निर्माण करता येणार नसते. पण मग त्या त्या देशातील, देशावर प्रेम असणारे लोक काय करतात हे जाणून घ्यायचे असेल तर एक उदाहरण सांगते. आपल्याला सेऊल मधील ग्यानबोक  पॅलेस याच्याविषयी वाचायला हवे. ------------- तसा पोचायला आम्हाला थोडा उशीरच झाला होता. शेवटची इंग्लिश गाईडेड टूर चुकते की काय अशी भीती वाटायला लागली होती. अनेक कोरियन युवक युवती राजवाड्याकडे जाताना दिसत होते. विशेष म्हणजे त्यांनी पारंपरिक कोरियन पोशाख घातले होते. फार छान दिसत होते ते सगळे. आम्ही गेलो होतो, कोरियाच्या सार्वभौमत्वाचे मानचिन्ह असलेल्या ग्यानबोक पॅलेसला ( Gyeongbok Palace ) भेट देण्यासाठी.  तिकिटाच्या काउंटर जवळच राजवाड्याचे मुख्य प्रवेशद्वार आहे. त्याचे नाव आहे ग्वान्गमन गेट.( Gwanghwamun) . सेऊलच्या पुरातन इतिहासाचे प्रतीक असलेले हे प्रवेशद्वार १३९५ मध्ये बांधले गेले आहे. आज हे प्रवेशद्वार कोरियाची ओळख बनलेले आहे. कोरियाच्या वास्तुशास्त्राप्रमाणे, कोरियाची भरभराट व्हावी म्ह

Deoriatal - Chandrashila trek - Part 1 - Preparation

We dream… we dream about many things … but we strive to make only few of them a reality and leave the rest of the dreams as dreams only, to cherish them someday in our leisure time. A high altitude trek was one such dream of mine, always enthralling and yet a little daunting. So for years that dream remained a dream without becoming a reality. In November, my friend Dhanshree Jagtap did the Deoria Tal Chandrashila trek with Indiahikes. While chatting with her, I could get detailed information about this trek. She told that in March and April, rhododendron flowers will be blooming in this region … and the dormant dream was awakened once again. It is said that DeoriaTal is the lake where the famous Yaksha and Yudhishthira conversation had taken place. On the way to the summit, Tungnath is the highest temple of Shankara in the world, one of the Panch Kedars. It is said to have been built by the Pandavas. The summit point of the trek is Chandrashila. The place where Chandra did Tapas. It i

नागाव

  नागाव म्हणजे माडापोफळींच्या वाड्या. नागाव म्हणजे केळीच्या बागा. नागाव म्हणजे सुंदर स्वच्छ समुद्रकिनारा.  नागाव म्हणजे वस्त्रगाळ मऊ वाळूचा किनारा.  नागाव म्हणजे अनेक मंदिरे. नागाव म्हणजे लक्षवेधी दीपमाळा. नागाव म्हणजे कोपऱ्या कोपऱ्यावर भेटणारे तळे! नागाव म्हणजे तळ्यात फुललेलीअनेकानेक कमळे!! नागावच्या शेजारचे  अक्षी, चौल, रेवदंडा ही देखील अशीच गावे. नितांतसुंदर, साधी. अलिबाग आणि ह्या सर्व गावांना मिळून अष्टागर असे म्हणत असत. आठ गावांचा समूह.  अलिबाग पर्यटन स्थळ म्हणून ७० च्या दशकापासूनच प्रसिद्ध झाले होते. तेव्हा शांत निवांत असलेले अलिबाग नंतर खूपच गजबजले आणि मग दुसऱ्या सहस्त्रकात अलिबागशेजारील रेवदंडा, नागाव, चौल ही लहान लहान गावे देखील पर्यटनस्थळे म्हणून विकसित होऊ लागली.  ह्या निवांत, शांत गावांना जणू अचानक खडबडून जाग आली. तिथेही पर्यटकांची गर्दी वाढू लागली. स्थानिक लोकांना रोजगार, विकासाची संधी, अर्थार्जनाची संधी त्यात दिसली.  गावांवर आधुनिक पेहराव चढला आणि तिथे उदयाला आली मुंबईकरांची आवडती पर्यटनस्थळे.  आता तर परिस्थिती अशी आहे की जवळ जवळ एका आड एका वाडीत आपल्याला रिसॉर्ट झालेला द

हम्पी- विठ्ठल मंदिर

तुंगभद्रा नदीच्या काठावर वसलेले  हम्पी . तिसऱ्या शतकापासून ह्या शहराचे उल्लेख आहेतच.  चौदाव्या शतकातल्या विजयनगर साम्राज्याची राजधानी असलेले  हम्पी .  विजयनगर साम्राज्यासोबतच  या शहराची देखील प्रगती  झाली आणि जगातले  एक अत्यंत श्रीमंत, भरभराटीला आलेले शहर म्हणून हम्पी मान्यता पावले. विदेशातून देखील व्यापारी  हम्पी ला येत असत.  चौदाव्या शतकाच्या आधीदेखील तिसऱ्या शतकापासून इतकेच काय, अगदी रामायण कालात देखील  हम्पीचे  उल्लेख आपल्याला सापडतात. अजून देखील ऋष्यमुक सारखी पर्वतांची नावे असतील किंवा पम्पा सरोवर, किष्किंधा अशी ठिकाणांची नावे असतील, आपल्याला सतत रामायणाचा संदर्भ दिसत राहतो. हनुमानाचे जन्मस्थान, राम लक्ष्मण हनुमानाला भेटले ते ठिकाण देखील ह्याच परिसरात आहे. त्यामुळे अनेक भाविक नेहमीच  हम्पी ला भेट देत असतात. इतिहास संशोधकांसाठी, कलेच्या अभ्यासकांसाठी देखील  हम्पी  फार महत्त्वाचे आहे ते त्यातील एकाहून एक सुंदर, कोरीव काम असलेल्या मंदिरांमुळे! युनेस्कोने देखील या संपूर्ण भागाला जागतिक वारसा स्थळ म्हणून मान्यता दिलेली आहे.  हम्पीतील  खरे तर सगळीच मंदिरे पाहण्याजोगी आहेत इतकेच काय तिथ

Deoriatal Chandrashila trek - Part 2- - Sari to Deoriatal.

The next morning, the trek started with a steep climb!! At one point during the climb, we turned back and bade goodbye to the Sari base camp. It was not known whether we would successfully complete the trek or not. But I was sure that we will definitely come back with a life changing experience.   Sari Base camp  📷 Supan Shah The road was paved with rough stones. But while climbing I was telling myself that these stones were better than walking in the slippery soil. 📷 Pawan Gowda You can guess how much the climb was, from this photo, but if you want to know how we were climbing, there is a video! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share The initial, few meters part of the road passed through populated areas. But the houses there were very few and sparse. Green fields were visible everywhere. Farming was done on the mountain slopes, by step method. This greenery enlivened the entire slope. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda After walking on the ste