Skip to main content

कधीकाळी इथे एक हसते खेळते सुंदर गाव होते - Lahaina, Maui, Hawaii

Lahaina Banyan tree

Lahaina Banyan tree

Lahaina Banyan tree
Lahaina Banyan tree

Ficus Benghalensis, मराठीत ह्याला आपण वड म्हणतो, ह्या वृक्षाचा विस्तार प्रचंड होऊ शकतो. ह्या फोटोतील वडाचे झाड आहे अमेरिकेतील हवाई बेट समूहातील माउई मधील लहाईना ह्या गावातील. भारतातील मिशनऱ्यांनी भेट दिलेले हे झाड १८७३ मध्ये इथे लावले गेले. 

सप्टेंबर २०२२ मध्ये जेव्हा आम्ही लहाईनाला गेलो तेव्हा दीडशे वर्ष वय असलेल्या ह्या झाडाचा विस्तार होता साधारण ४०० मीटरपेक्षा देखील जास्त आणि उंची होती जवळपास ६० फुटा! हवाईमधील हा सर्वात मोठा वृक्ष तर आहेच पण अमेरिकेतील सर्वात मोठ्या वृक्षांपैकी एक आहे. वडाच्या खाली झेपावणाऱ्या शेकडो पारंब्या, त्याचे कधी एकमेकांत गुंतून झालेले जाळे, तर कधी अगदी कोवळी लवलवती टोकेसगळे लक्ष खिळवून ठेवणारे असेच होते. त्यातील कितीतरी पारंब्या जमिनीत रुजून पुन्हा त्याचे मोठे वृक्ष झालेले आहेत. 

ह्या झाडाला, ह्या परिसराला भेट देणे हा एक विलक्षण अनुभव होता. लहाईना गाव ज्या हवेसाठी प्रसिद्ध आहे ती गरम हवा, कडक ऊन ह्या वृक्षाखाली येताच अगदी मवाळ होऊन जाते. सुखद थंडावा अनुभवाला येतो. जमिनीवर पडलेली ऊन सावलीची जाळी, झाडाच्या खोडांवर सतत वरखाली करणाऱ्या खारी, झाडाला लागलेली लाल चुटुक फळे खाण्यासाठी येणारे वेगवेगळे पक्षी, शेकडोंच्या संख्येत असलेली कबुतरे, झाडाखालच्या बाकांवर बसलेले अनेक पर्यटक, त्यांची विविध फोटो सेशन्स ह्या सगळ्यांमुळे हा परिसर गजबजलेला आहे, जिवंत आहे. 

Lahaina Banyan Court
Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court
बनियन कोर्ट ह्या नावाने ओळखला जाणारा हा परिसर लहाईना गावाचा केंद्रबिंदू आहे. ह्याच्या डावीकडे आहे जुने कोर्ट हाऊस, लहाईना किल्ला आणि त्याच्या पलीकडे लहाईना बंदर. उजव्या बाजूने जातो लहाईना मधील सुप्रसिद्ध फ्रंट स्ट्रीट. 
हे झाड अनेक कारणांनी लक्षात राहते. भारतातून आलेले व हवाईला भेट दिले गेलेले म्हणून, ह्या जातीचे वृक्ष भारताचे राष्ट्रीय वृक्ष आहेत म्हणून, ह्या जातीचे नावच भारताच्या नावावरून आहे म्हणून, त्याच्या सावलीची शीतलता सुखावून टाकते म्हणून, हिरव्या रंगाच्या अनेक छटा मन मोहून टाकतात म्हणून..किती कारणे सांगावीत! 
Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Old Court House Museum - History of Banyan Tree

जवळच असलेल्या ओल्ड कोर्ट हाऊस मधल्या म्युझियम मध्ये आपल्याला लहाईनाचा इतिहास बघायला मिळतो. 
Old Court House

१८५९ मध्ये बांधली गेलेली ही इमारत अनेक सरकारी ऑफिसेस, पोस्ट ऑफिस, कोर्ट म्हणून वापरली जायची. तळमजल्यावरचा प्रशस्त हॉल लहाईना मधील नागरिकांचे संध्याकाळी भेटण्याचे ठिकाण होते. ह्या इमारतीच्या तळघरात जेल होता. कोर्ट नव्या जागी गेल्यावर ही इमारत ओल्ड कोर्ट हाऊस म्हणून ओळखली जाऊ लागली. १९८५ पासून आता ही इमारत लहाईना हेरिटेज म्युझियम तसेच इतर सांस्कृतिक संस्थांसाठी वापरली जाते. 
लहाईना एक ऐतिहासिक शहर आहे. कामेहमेहा राजवटीत काही वर्षे हवाईची राजधानी लहाईना येथे होती. तेव्हा ह्या ठिकाणी राजाचा राजवाडा होता. जवळच जुन्या किल्ल्याचे अवशेष जतन करून ठेवलेले आहेत.
Lahaina old fort
फार पूर्वी म्हणजे हजार दीड हजार वर्षांपूर्वी लहाईना गोड्या पाण्याचे भरपूर स्रोत असलेले एक सुंदर आणि समृद्ध गाव होते. इथे मिळणारी ताजी फळे, भाज्या, धान्य खलाशांना फार आवडत असत. त्यामुळे लहाईना बंदरात नेहमीच जहाजांची ये जा असे. मऊ वाळूचा सरळ किनारा जहाजांना नांगर टाकण्यासाठी सोयीचा होता. अनेक लढायांना आणि संकटांना तोंड देऊनही गाव उभे होते.
 १८०२ ते १८०३ मध्ये इथे राजा कामेहमेहा आणि त्याचे हजार सैनिक येऊन राहिले होते. युद्धामुळे विस्कटलेली जनजीवनाची घडी त्यांनी परत नीट केली. शेत जमीन लागवडीखाली आणली. ही वर्षे लहाईनाच्या इतिहासातील शांतता आणि समृद्धीचा काळ मानली जातात. लहाईनाचे जुने नाव होते लेले. लेले म्हणजे बोटीतून उतरणे. अजून एक नाव होते कैवाईकी, ज्याचा अर्थ होता लहान बंदर. लहाईनाला जगाशी संपर्काची एक खिडकी मानले जायचे कारण परदेशातून येणारे खलाशी, व्यापारी, मिशनरी, लुटेरे, आक्रमक सगळे माउई मध्ये येण्यासाठी इथेच उतरायचे. 
नंतर अनेक लोक इथे येऊन वसले. नवी फळे, नवी पिके आली. उसाची लागवड देखील होऊ लागली. हवामान बदलू लागले. दिवसेंदिवस हवा जास्त उष्ण आणि कोरडी होऊ लागली. ऊन जास्त तीव्र होऊ लागले. 
लहाईना मधील महत्वाचा रस्ता होता त्याचे नाव होते किंग्स रोड. राजा आणि राजपुत्रांच्या निवास स्थानाशी जाणारा रस्ता म्हणून किंग्ज रोड. आता त्याचे नाव आहे फ्रंट स्ट्रीट. 
फ्रंट स्ट्रीट हे लहाईनाचे वैभव. रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला एक किंवा दोन मजली इमारती. त्यात आर्ट गॅलरीज, कॅफेस, भेटवस्तूंची दुकाने, आईस्क्रीम, सॉर्बेटस आणि shaved ice ची दुकाने ओळीने असलेला हा रस्ता नेहमीच पर्यटकांनी गजबजलेला असतो. तुम्ही हवाईला गेला असाल आणि Shaved ice खाल्लेला नसेल तर त्याचा अर्थ तुम्ही हवाईला खऱ्या अर्थाने गेलाच नाही आहात!! इतकी तिथली shaved ice ची दुकाने प्रसिद्ध आहेत. Shaved ice म्हणजे काय प्रश्न पडला असेल तर तो असतो आपला बर्फाचं गोळा!
 लहाईना हिस्टोरिक ट्रेल मधील अनेक महत्वाची ठिकाणे ह्या रस्त्यावर आहेत. 
Vegan Sorbet 

Historic Baldwyn Museum (१८३४)

View from front street 

View from front street 

View from front street 

Wo Hing Chinese Society Hall and Museum 

View from front street 

View from front street 

Master's reading room ( १८३४)
रस्त्यावर दोन्ही बाजूला मोठमोठी झाडे आहेत. कुकुई किंवा कॅन्डलनट हे हवाईचे राज्य झाड लहाईना मध्ये मोठ्या प्रमाणावर आढळते. 
लहाईनाचे हे सगळे वैभव आम्ही पाहिले ते सप्टेंबर २०२२ मध्ये. एक लहानसे सुंदर गाव म्हणून लहाईना आणि तेथील वडाच्या झाडाचा भव्य विस्तार कायम स्मरणात राहील. 
आता ते लहाईना खरोखर फक्त स्मरणातच राहील, तिथे राहणाऱ्या नागरिकांच्या आणि माझ्यासारख्या अनेक पर्यटकांच्या चिरस्मरणात राहील. ८ ऑगस्ट २०२३ ला लागलेल्या वणव्याने संपूर्ण लहाईना गाव भस्मसात झाले. केवळ १५टक्के इमारती थोड्या फार तरी बचावल्या. बाकी तर केवळ राखेचा ढीग उरला आहे. 
अमेरिकेच्या इतिहासातील गेल्या शंभर वर्षातील वणव्याने लागलेली ही सर्वात भयंकर आग. आग लागल्याची सूचना देणारा सायरन वाजला नाही. लोकांना आपापली घरे दुकाने आगीने वेटाळेपर्यंत संकटाचा पत्ताच लागला नाही. 
कळल्यावर गाड्या घेऊन लहाईनाच्या बाहेर जावे म्हणून सर्वजण निघाले, त्यामुळे रस्ताभर ट्रॅफिक जाम झाला. आगीच्या ज्वाळा तर वाढतच होत्या. शेवटी प्राण वाचवण्यासाठी लोकांनी समुद्रात उड्या मारल्या. तरीही खूप प्राणहानी झाली. 
चक्रीवादळामुळे जोरात वारे वाहत होते. त्यामुळे आग जास्तच भडकली. लाईटचे खांब पडले. गवताने पेट घेतला. घरे दुकाने सगळे लाकडाचेच असल्याने ते आगीच्या भक्ष्यस्थानी पडले. फ्रंट स्ट्रीट उजाड झाला. ऐतिहासिक इमारती नाहीश्या झाल्या. अतोनात वाताहत झाली. त्याची थरकाप उडवणारी भयंकर दृश्ये आपण सगळ्यांनी बातम्यांत पाहिली असतीलच.
ह्या बातम्या आल्या तेव्हा मनाला त्या दीडशे वर्ष जुन्या वडाच्या झाडाचीसुद्धा काळजी लागून राहिली. बातम्या आल्या की ते संपूर्ण कोळपले आहे. 
त्यानंतर निसर्गप्रेमी लोक आणि वनस्पती शास्त्रज्ञ ह्यांनी अव्याहत प्रयत्न करून त्या झाडाला वाचवण्याचा प्रयत्न केला. आतपर्यंत जळत राहिलेले खोड शांत व्हावे म्हणून ठराविक वेळाने सतत पाणी घातले गेले. ते शांत झाल्यावर मग त्याला सोसतील ती आणि तेवढी खते घातली गेली. 
अजूनही लहाईनामध्ये राखेचे ढिगारे उचलण्याचे, हरवलेल्या लोकांना शोधण्याचे काम चालूच आहे. तिथे विषारी वायू, घटक द्रव्ये असण्याची शक्यता अजूनही शासनाला नाकारता येत नाही. 
एक हसते खेळते सुंदर गाव नाहीसे झाले. कधीकाळी इथे एक टुमदार गाव होते असे आता आठवणीतच राहील. इमारती पुन्हा नक्कीच उभारल्या जातील. पण ते वेगळेच शहर असेल. 
२०२३ च्या जागतिक पर्यटनदिनाच्या आसपास मात्र दोन चांगल्या बातम्या आल्या. त्या म्हणजे २५ सप्टेंबर २०२३ ला म्हणजे आग लागल्यानंतर दीड महिन्याने, पहिल्यांदाच काही नागरिकांना आपली घरे कशी आहेत, काही उरले आहे का ते बघण्यासाठी लहाईना गावात जाण्याची अनुमती मिळाली. 
दुसरी उत्साहवर्धक गोष्ट म्हणजे सर्वांच्या प्रयत्नांना यश येते आहे. लहाईनाच्या सुप्रसिद्ध वडाला पालवी येते आहे. 
निसर्गात विलक्षण शक्ती आहे, ह्याचा पुन्हा एकदा प्रत्यय आला. 


#Lahaina #Maui #Hawaii #MauiFire #Wildfire #Cyclone #FrontStreet #LahainaBanyanTree #OldCourtHouse #BaldwynHouse #Ficus Benghalensis,


Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक- भाग 1 - तयारी !!

  आपण स्वप्न पाहतो… आपण स्वप्ने पाहतो… त्यातील एखाद दुसरेच प्रत्यक्षात यावे म्हणून धडपडतो आणि बाकीची स्वप्ने कधीतरी नवलाईने आंजारायला गोंजारायला असावीत म्हणून त्यांना स्वप्न म्हणूनच राहू देतो.  हाय अल्टिट्युड ट्रेक हे माझे एक असेच स्वप्न होते, नेहमी भुरळ पाडणारे आणि तरीही प्रत्यक्षात आले तर इतक्या उंचीवर चालताना काहीशी धास्तीच वाटावी असे. त्यामुळे वर्षानुवर्ष ते स्वप्न प्रत्यक्षात न येता स्वप्नच राहिले होते.  नोव्हेंबरमध्ये माझी मैत्रीण धनश्री जगताप इंडियाहाईक्सबरोबर देवरिया ताल चंद्रशिला हा ट्रेक करून आली. तिच्याशी गप्पा मारताना या ट्रेकची सविस्तर माहिती मिळाली. मार्च एप्रिलमध्ये या संपूर्ण रस्त्यावर ऱ्होडोडेंड्रॉनची फुले फुललेली असतात असेही कळले… आणि मनातल्या स्वप्नाला पुन्हा एकदा जाग आली.  असे म्हणतात की देवरिया ताल म्हणजे जिथे यक्षाने युधिष्ठिराला प्रश्न विचारले ते तळे. वाटेत लागणारे तुंगनाथ हे तर जगातले सर्वात उंचावर असणारे शंकराचे मंदिर, पंच केदारापैकी एक. हे पांडवांनी बांधले आहे असे सांगितले जाते. ट्रेकचा समिट पॉईंट...
Post a Comment
Read more

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 2 - सारी - देवरियाताल

दुसऱ्या दिवशी सकाळी ट्रेकला सुरुवात झाली तीच एका तीव्र चढणीने!! चढताना एका क्षणी मागे वळून आम्ही सारी बेस कॅम्पचा निरोप घेतला. परत येउ तेव्हा ट्रेक यशस्वीरित्या पूर्ण केला असेल की नाही, ते माहिती नव्हते. पण अनुभवसमृद्ध मात्र नक्की होऊन परत येऊ ह्याची ग्वाही मनातच दिली. सारी बेस कॅम्प 📷 Supan Shah रस्ता ओबडधोबड दगडांनी तयार केलेला होता. पण भुसभुशीत मातीत पाय घसरण्यापेक्षा दगड परवडले असे मनाला सांगत चढण चढत होते. 📷 Pawan Gowda ह्या फोटोवरून चढ किती होता त्याचा तर अंदाज येईल पण आम्ही सगळे कसे चढत होतो ते कळायचे असेल तर व्हिडिओ आहे ना! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share रस्त्याचा सुरुवातीचा काही भाग लोकवस्तीतून जाणारा. पण तेथील घरेही अगदी तुरळक आणि तशी लांब लांब. हिरवीगार शेते मात्र दिसत होती. डोंगर उतारावर पायऱ्यांसारखे बांध घालत केलेली ही शेती संपूर्ण उतार जिवंत करत होती. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda तासभर तीव्र चढणीचा रस्ता पार केल्यानंतर थोडया वेळाने तुलनेने जरा सपाट भाग आला तेव्हा हृदयाने थँक्यू म्हणायला सुरूवात केली!! तिथून चंद्रशिल...
Post a Comment
Read more

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 3 - देवरियाताल -स्यालमी

ट्रेकचा तिसरा दिवस. कालचा सारी- देवरियाताल प्रवास तर खूपच छान झाला होता. पायही दुखले नव्हते की थकल्यासारखे देखील वाटले नव्हते. त्यामुळे उत्साहाने आजच्या दिवसाला सुरुवात केली. आजचा दिवस तसा अवघड असेल अशी, इंडियाहाईक्सच्या  वेब साईटवरचे वर्णन वाचून कल्पना आली होती. आज अंतर नऊ किलोमीटरपेक्षा जास्त होते. पण वाटेत अनेक शिखरे दिसणार होती. घनदाट जंगलातून जाणार होतो त्यामुळे अनेक पक्षीही दिसणार होते. त्याचीही उत्सुकता होती. सगळेजण देवरियाताल कॅम्पसाईट मधून बाहेर पडलो. अवघे एक दिवस वास्तव्य केलेले असले तरी मन थोडेतरी गुंतलेले असतेच.  देवरियातालच्या रस्त्याच्या डाव्या बाजूने एक जंगलवाटेचा फाटा होता. त्या वाटेने आम्ही निघालो. थोडा वेळ चालल्यावर आम्हाला पुन्हा एकदा चंद्रशिला शिखर दिसणार होते. अधून मधून दिसणारे हे शिखर आपल्याला कुठे पोचायचे आहे त्याची जाणीव करून द्यायचे, त्यानेही एक नवे बळ मिळायचे. पण आज आकाश इतके ढगाळ होते की शिखर दिसलेच नाही.उजवीकडे पुन्हा एकदा सारी गाव मात्र दिसले. 📷Cotrekker 📷Sumati Dhembre ह्या फोटोवरून कशा रस्त्याने आम्ही चालत होतो, चढ किती होता त्याची कल्पना येईल....
Post a Comment
Read more

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 5- अंतिम भाग - बनियाकुंड- तुंगनाथ- चंद्रशिला

  📷Samrat Darda १५ एप्रिल, बनियाकुंड कॅम्पसाईट मधून काढलेला चंद्राचा सुंदर फोटो. त्या दिवशी शुक्ल पक्षातील सप्तमी किंवा अष्टमी असावी. कारण १७ एप्रिलला रामनवमी होती. सुंदर काळ्याभोर रात्रीचा सघन अंधार.. पौर्णिमा अजून साताठ दिवसांवर असली तरीही आत्तापासूनच तेजाळलेला चंद्र.. चमचमणारे, मध्येच ढगांच्या आड लपणारे चांदणे, आमच्या मनातील समिटविषयीची उत्सुकता..फार अनोखी रात्र होती ती.  उद्या पहाटे दोन वाजताचा वेकप कॉल असणार होता. आम्हाला आवरून, ब्रेकफास्ट करून तीन वाजता निघायचे होते. न विसरता घेण्याच्या गोष्टी तशा तर डे पॅक मध्ये भरूनच ठेवल्या होत्या. हेडलॅम्पच्या उजेडात सामान देखील आवरून ठेवले होते. पहाटे निघताना बाकी सामान मेन टेन्ट मध्ये नेऊन ठेवायचे होते.  इतक्या उंचीवर जायचे होते. काही तासांत आम्ही ४००० फुटांचा अल्टीट्युड गेन करणार होतो. झोपण्यासाठी डोळे मिटले खरे, पण मिटल्या डोळ्यांपुढेही बर्फाच्छादित शिखरांचीच दृश्ये तरळत होती. कधीतरी झोप लागली. सतत अधूनमधून जाग येऊन घड्याळात बघत होते. सगळे दोन वाजता उठणार, त्या आधी आपण आपले आवरून घेऊ या असा विचार डोक्यात होता तो बहुधा सतत ज...
Post a Comment
Read more

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 4 - स्यालमी - बनियाकुंड

आदल्या संध्याकाळी भुरभुरत असलेल्या पावसाने हवेतला गारवा अजूनच वाढवला होता. इतक्या लहान तंबूमध्ये झोपण्याची पहिलीच वेळ होती. पण सुरुवातीचे दोन तास सोडले तर नंतरचे पाच तास चांगली झोप झाली. अगदी प्रसन्न जाग आली.काल एकदाच क्षणभर का होईना, मनात तरळून गेलेला,"आपण ट्रेक इथेच थांबवावा का?"ह्या विचाराचा आज कुठे मागमूसही उरला नव्हता. मनात होते,  "इरादे अगर पक्के हो, तो डगमगाए कदम क्यु? हौसले बुलंद हो तो सहमा सा हो मन क्यु? मंज़िल अब दूर नहीं.. बस संभल के चलना, कभी न रुकना, हार ना मानना, बस्स .. चलते रहना।" - वृंदा टिळक आमच्या सगळ्याच कॅम्पसाईट्स भन्नाट जागांवर होत्या. आजची स्यालमीची कॅम्प साईट देखील त्याला अपवाद नव्हती. नजर पोचेल तिथपर्यंत फक्त पर्वत रांगा आणि जंगल. मानवी वस्तीची जवळपास काहीच चाहूल नाही.  📷Samrat Darda  सगळ्यांचे आवरून वॉर्म अप करून आम्ही निघालो. आजचा सगळा रस्ता सुंदर असणार होता. काल इतके चढ उतार चढून उतरून आता सगळ्यांची चांगली तयारी झाली होती. शिवाय आज मी नीकॅप्स देखील घातल्या होत्या!! त्यामुळे समजा जरी आज रस्ता अवघड असला असता तरी काळजीचे काही कारण नव्हते....
1 comment
Read more

ग्यानबोक पॅलेस, सेऊल, साऊथ कोरिया

राष्ट्रीय अस्मितेची चिन्हे परकीय आक्रमक पुसून टाकायचा प्रयत्न करतात, करतातच. जगभर अशी असंख्य उदाहरणे सापडतील. कारण त्याशिवाय त्यांना त्यांची सत्ता निर्माण करता येणार नसते. पण मग त्या त्या देशातील, देशावर प्रेम असणारे लोक काय करतात हे जाणून घ्यायचे असेल तर एक उदाहरण सांगते. आपल्याला सेऊल मधील ग्यानबोक  पॅलेस याच्याविषयी वाचायला हवे. ------------- तसा पोचायला आम्हाला थोडा उशीरच झाला होता. शेवटची इंग्लिश गाईडेड टूर चुकते की काय अशी भीती वाटायला लागली होती. अनेक कोरियन युवक युवती राजवाड्याकडे जाताना दिसत होते. विशेष म्हणजे त्यांनी पारंपरिक कोरियन पोशाख घातले होते. फार छान दिसत होते ते सगळे. आम्ही गेलो होतो, कोरियाच्या सार्वभौमत्वाचे मानचिन्ह असलेल्या ग्यानबोक पॅलेसला ( Gyeongbok Palace ) भेट देण्यासाठी.  तिकिटाच्या काउंटर जवळच राजवाड्याचे मुख्य प्रवेशद्वार आहे. त्याचे नाव आहे ग्वान्गमन गेट.( Gwanghwamun) . सेऊलच्या पुरातन इतिहासाचे प्रतीक असलेले हे प्रवेशद्वार १३९५ मध्ये बांधले गेले आहे. आज हे प्रवेशद्वार कोरियाची ओळख बनलेले आ...
Post a Comment
Read more

Deoriatal - Chandrashila trek - Part 1 - Preparation

We dream… we dream about many things … but we strive to make only few of them a reality and leave the rest of the dreams as dreams only, to cherish them someday in our leisure time. A high altitude trek was one such dream of mine, always enthralling and yet a little daunting. So for years that dream remained a dream without becoming a reality. In November, my friend Dhanshree Jagtap did the Deoria Tal Chandrashila trek with Indiahikes. While chatting with her, I could get detailed information about this trek. She told that in March and April, rhododendron flowers will be blooming in this region … and the dormant dream was awakened once again. It is said that DeoriaTal is the lake where the famous Yaksha and Yudhishthira conversation had taken place. On the way to the summit, Tungnath is the highest temple of Shankara in the world, one of the Panch Kedars. It is said to have been built by the Pandavas. The summit point of the trek is Chandrashila. The place where Chandra did Tapas. It i...
Post a Comment
Read more

Deoriatal Chandrashila trek - Part 2- - Sari to Deoriatal.

The next morning, the trek started with a steep climb!! At one point during the climb, we turned back and bade goodbye to the Sari base camp. It was not known whether we would successfully complete the trek or not. But I was sure that we will definitely come back with a life changing experience.   Sari Base camp  📷 Supan Shah The road was paved with rough stones. But while climbing I was telling myself that these stones were better than walking in the slippery soil. 📷 Pawan Gowda You can guess how much the climb was, from this photo, but if you want to know how we were climbing, there is a video! विडिओ - सम्राट दर्डा https://youtube.com/shorts/CJuWDSml8XU?feature=share The initial, few meters part of the road passed through populated areas. But the houses there were very few and sparse. Green fields were visible everywhere. Farming was done on the mountain slopes, by step method. This greenery enlivened the entire slope. The view 📷 Supan Shah 📷 Samrat Darda After walking o...
Post a Comment
Read more

Deoriatal Chandrashila trek - Part 3- Deoriatal to Syalmi

 That was the third day of the trek. I was feeling contented. Yesterday's journey from Sari to Deoria was beautiful. Neither  were   my legs paining  nor was I feeling  tired.  Today was surely going to be a tough day.  I had read the description on the Indiahikes website, which gave a rough idea about the day. Today the distance was more than nine kilometers. But there were many peaks which will be visible on the way. We were going to pass through a dense forest, so there was a chance to watch variety of birds. So I was curious and excited about the journey.  All of us, left from Deoriatal campsite and started our journey.  Even though we had only been there for a day, we had already grown attached to the place. Even if it has only been a day, surely there is always attachment with the place.There was a fork in the forest path on the left side of the road to Deoriatal. We went that way. After walking for a while, most likely we were goi...
Post a Comment
Read more

Deoriatal Chandrashila trek - Part 5(Last part)- Baniyakund - Tungnath- Chandrashila

📷Samrat Darda A beautiful photograph of the moon taken from Baniyakund campsite, April 15. That day should be Saptami or Ashtami of Shukla Paksha. Because Ram Navami was on 17th April. In the intense and tranquil darkness of the beautiful night, though the full moon day was still seven or eight days away, the moon was already bright. The shining moon, occasionally hiding behind the clouds, the curiosity of the summit in our minds.. it was a very unique night. There was going to be a two o'clock wakeup call tomorrow.  we had to pack up, have breakfast, and be ready to leave for the day at three o'clock.  I packed the essential things in the day pack and packed everything else in the bag to be offloaded. That bag was to kept in the main tent while leaving in the morning. Tomorrow, in few hours we would gain an altitude of 4000 ft. I closed my eyes to sleep, but even before my closed eyes, the images of the snow-capped peaks were floating.  I woke up at quarter to two in ...
Post a Comment
Read more