Skip to main content

कधीकाळी इथे एक हसते खेळते सुंदर गाव होते - Lahaina, Maui, Hawaii

Lahaina Banyan tree

Lahaina Banyan tree

Lahaina Banyan tree
Lahaina Banyan tree

Ficus Benghalensis, मराठीत ह्याला आपण वड म्हणतो, ह्या वृक्षाचा विस्तार प्रचंड होऊ शकतो. ह्या फोटोतील वडाचे झाड आहे अमेरिकेतील हवाई बेट समूहातील माउई मधील लहाईना ह्या गावातील. भारतातील मिशनऱ्यांनी भेट दिलेले हे झाड १८७३ मध्ये इथे लावले गेले. 

सप्टेंबर २०२२ मध्ये जेव्हा आम्ही लहाईनाला गेलो तेव्हा दीडशे वर्ष वय असलेल्या ह्या झाडाचा विस्तार होता साधारण ४०० मीटरपेक्षा देखील जास्त आणि उंची होती जवळपास ६० फुटा! हवाईमधील हा सर्वात मोठा वृक्ष तर आहेच पण अमेरिकेतील सर्वात मोठ्या वृक्षांपैकी एक आहे. वडाच्या खाली झेपावणाऱ्या शेकडो पारंब्या, त्याचे कधी एकमेकांत गुंतून झालेले जाळे, तर कधी अगदी कोवळी लवलवती टोकेसगळे लक्ष खिळवून ठेवणारे असेच होते. त्यातील कितीतरी पारंब्या जमिनीत रुजून पुन्हा त्याचे मोठे वृक्ष झालेले आहेत. 

ह्या झाडाला, ह्या परिसराला भेट देणे हा एक विलक्षण अनुभव होता. लहाईना गाव ज्या हवेसाठी प्रसिद्ध आहे ती गरम हवा, कडक ऊन ह्या वृक्षाखाली येताच अगदी मवाळ होऊन जाते. सुखद थंडावा अनुभवाला येतो. जमिनीवर पडलेली ऊन सावलीची जाळी, झाडाच्या खोडांवर सतत वरखाली करणाऱ्या खारी, झाडाला लागलेली लाल चुटुक फळे खाण्यासाठी येणारे वेगवेगळे पक्षी, शेकडोंच्या संख्येत असलेली कबुतरे, झाडाखालच्या बाकांवर बसलेले अनेक पर्यटक, त्यांची विविध फोटो सेशन्स ह्या सगळ्यांमुळे हा परिसर गजबजलेला आहे, जिवंत आहे. 

Lahaina Banyan Court
Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court
बनियन कोर्ट ह्या नावाने ओळखला जाणारा हा परिसर लहाईना गावाचा केंद्रबिंदू आहे. ह्याच्या डावीकडे आहे जुने कोर्ट हाऊस, लहाईना किल्ला आणि त्याच्या पलीकडे लहाईना बंदर. उजव्या बाजूने जातो लहाईना मधील सुप्रसिद्ध फ्रंट स्ट्रीट. 
हे झाड अनेक कारणांनी लक्षात राहते. भारतातून आलेले व हवाईला भेट दिले गेलेले म्हणून, ह्या जातीचे वृक्ष भारताचे राष्ट्रीय वृक्ष आहेत म्हणून, ह्या जातीचे नावच भारताच्या नावावरून आहे म्हणून, त्याच्या सावलीची शीतलता सुखावून टाकते म्हणून, हिरव्या रंगाच्या अनेक छटा मन मोहून टाकतात म्हणून..किती कारणे सांगावीत! 
Lahaina Banyan Court

Lahaina Banyan Court

Old Court House Museum - History of Banyan Tree

जवळच असलेल्या ओल्ड कोर्ट हाऊस मधल्या म्युझियम मध्ये आपल्याला लहाईनाचा इतिहास बघायला मिळतो. 
Old Court House

१८५९ मध्ये बांधली गेलेली ही इमारत अनेक सरकारी ऑफिसेस, पोस्ट ऑफिस, कोर्ट म्हणून वापरली जायची. तळमजल्यावरचा प्रशस्त हॉल लहाईना मधील नागरिकांचे संध्याकाळी भेटण्याचे ठिकाण होते. ह्या इमारतीच्या तळघरात जेल होता. कोर्ट नव्या जागी गेल्यावर ही इमारत ओल्ड कोर्ट हाऊस म्हणून ओळखली जाऊ लागली. १९८५ पासून आता ही इमारत लहाईना हेरिटेज म्युझियम तसेच इतर सांस्कृतिक संस्थांसाठी वापरली जाते. 
लहाईना एक ऐतिहासिक शहर आहे. कामेहमेहा राजवटीत काही वर्षे हवाईची राजधानी लहाईना येथे होती. तेव्हा ह्या ठिकाणी राजाचा राजवाडा होता. जवळच जुन्या किल्ल्याचे अवशेष जतन करून ठेवलेले आहेत.
Lahaina old fort
फार पूर्वी म्हणजे हजार दीड हजार वर्षांपूर्वी लहाईना गोड्या पाण्याचे भरपूर स्रोत असलेले एक सुंदर आणि समृद्ध गाव होते. इथे मिळणारी ताजी फळे, भाज्या, धान्य खलाशांना फार आवडत असत. त्यामुळे लहाईना बंदरात नेहमीच जहाजांची ये जा असे. मऊ वाळूचा सरळ किनारा जहाजांना नांगर टाकण्यासाठी सोयीचा होता. अनेक लढायांना आणि संकटांना तोंड देऊनही गाव उभे होते.
 १८०२ ते १८०३ मध्ये इथे राजा कामेहमेहा आणि त्याचे हजार सैनिक येऊन राहिले होते. युद्धामुळे विस्कटलेली जनजीवनाची घडी त्यांनी परत नीट केली. शेत जमीन लागवडीखाली आणली. ही वर्षे लहाईनाच्या इतिहासातील शांतता आणि समृद्धीचा काळ मानली जातात. लहाईनाचे जुने नाव होते लेले. लेले म्हणजे बोटीतून उतरणे. अजून एक नाव होते कैवाईकी, ज्याचा अर्थ होता लहान बंदर. लहाईनाला जगाशी संपर्काची एक खिडकी मानले जायचे कारण परदेशातून येणारे खलाशी, व्यापारी, मिशनरी, लुटेरे, आक्रमक सगळे माउई मध्ये येण्यासाठी इथेच उतरायचे. 
नंतर अनेक लोक इथे येऊन वसले. नवी फळे, नवी पिके आली. उसाची लागवड देखील होऊ लागली. हवामान बदलू लागले. दिवसेंदिवस हवा जास्त उष्ण आणि कोरडी होऊ लागली. ऊन जास्त तीव्र होऊ लागले. 
लहाईना मधील महत्वाचा रस्ता होता त्याचे नाव होते किंग्स रोड. राजा आणि राजपुत्रांच्या निवास स्थानाशी जाणारा रस्ता म्हणून किंग्ज रोड. आता त्याचे नाव आहे फ्रंट स्ट्रीट. 
फ्रंट स्ट्रीट हे लहाईनाचे वैभव. रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला एक किंवा दोन मजली इमारती. त्यात आर्ट गॅलरीज, कॅफेस, भेटवस्तूंची दुकाने, आईस्क्रीम, सॉर्बेटस आणि shaved ice ची दुकाने ओळीने असलेला हा रस्ता नेहमीच पर्यटकांनी गजबजलेला असतो. तुम्ही हवाईला गेला असाल आणि Shaved ice खाल्लेला नसेल तर त्याचा अर्थ तुम्ही हवाईला खऱ्या अर्थाने गेलाच नाही आहात!! इतकी तिथली shaved ice ची दुकाने प्रसिद्ध आहेत. Shaved ice म्हणजे काय प्रश्न पडला असेल तर तो असतो आपला बर्फाचं गोळा!
 लहाईना हिस्टोरिक ट्रेल मधील अनेक महत्वाची ठिकाणे ह्या रस्त्यावर आहेत. 
Vegan Sorbet 

Historic Baldwyn Museum (१८३४)

View from front street 

View from front street 

View from front street 

Wo Hing Chinese Society Hall and Museum 

View from front street 

View from front street 

Master's reading room ( १८३४)
रस्त्यावर दोन्ही बाजूला मोठमोठी झाडे आहेत. कुकुई किंवा कॅन्डलनट हे हवाईचे राज्य झाड लहाईना मध्ये मोठ्या प्रमाणावर आढळते. 
लहाईनाचे हे सगळे वैभव आम्ही पाहिले ते सप्टेंबर २०२२ मध्ये. एक लहानसे सुंदर गाव म्हणून लहाईना आणि तेथील वडाच्या झाडाचा भव्य विस्तार कायम स्मरणात राहील. 
आता ते लहाईना खरोखर फक्त स्मरणातच राहील, तिथे राहणाऱ्या नागरिकांच्या आणि माझ्यासारख्या अनेक पर्यटकांच्या चिरस्मरणात राहील. ८ ऑगस्ट २०२३ ला लागलेल्या वणव्याने संपूर्ण लहाईना गाव भस्मसात झाले. केवळ १५टक्के इमारती थोड्या फार तरी बचावल्या. बाकी तर केवळ राखेचा ढीग उरला आहे. 
अमेरिकेच्या इतिहासातील गेल्या शंभर वर्षातील वणव्याने लागलेली ही सर्वात भयंकर आग. आग लागल्याची सूचना देणारा सायरन वाजला नाही. लोकांना आपापली घरे दुकाने आगीने वेटाळेपर्यंत संकटाचा पत्ताच लागला नाही. 
कळल्यावर गाड्या घेऊन लहाईनाच्या बाहेर जावे म्हणून सर्वजण निघाले, त्यामुळे रस्ताभर ट्रॅफिक जाम झाला. आगीच्या ज्वाळा तर वाढतच होत्या. शेवटी प्राण वाचवण्यासाठी लोकांनी समुद्रात उड्या मारल्या. तरीही खूप प्राणहानी झाली. 
चक्रीवादळामुळे जोरात वारे वाहत होते. त्यामुळे आग जास्तच भडकली. लाईटचे खांब पडले. गवताने पेट घेतला. घरे दुकाने सगळे लाकडाचेच असल्याने ते आगीच्या भक्ष्यस्थानी पडले. फ्रंट स्ट्रीट उजाड झाला. ऐतिहासिक इमारती नाहीश्या झाल्या. अतोनात वाताहत झाली. त्याची थरकाप उडवणारी भयंकर दृश्ये आपण सगळ्यांनी बातम्यांत पाहिली असतीलच.
ह्या बातम्या आल्या तेव्हा मनाला त्या दीडशे वर्ष जुन्या वडाच्या झाडाचीसुद्धा काळजी लागून राहिली. बातम्या आल्या की ते संपूर्ण कोळपले आहे. 
त्यानंतर निसर्गप्रेमी लोक आणि वनस्पती शास्त्रज्ञ ह्यांनी अव्याहत प्रयत्न करून त्या झाडाला वाचवण्याचा प्रयत्न केला. आतपर्यंत जळत राहिलेले खोड शांत व्हावे म्हणून ठराविक वेळाने सतत पाणी घातले गेले. ते शांत झाल्यावर मग त्याला सोसतील ती आणि तेवढी खते घातली गेली. 
अजूनही लहाईनामध्ये राखेचे ढिगारे उचलण्याचे, हरवलेल्या लोकांना शोधण्याचे काम चालूच आहे. तिथे विषारी वायू, घटक द्रव्ये असण्याची शक्यता अजूनही शासनाला नाकारता येत नाही. 
एक हसते खेळते सुंदर गाव नाहीसे झाले. कधीकाळी इथे एक टुमदार गाव होते असे आता आठवणीतच राहील. इमारती पुन्हा नक्कीच उभारल्या जातील. पण ते वेगळेच शहर असेल. 
२०२३ च्या जागतिक पर्यटनदिनाच्या आसपास मात्र दोन चांगल्या बातम्या आल्या. त्या म्हणजे २५ सप्टेंबर २०२३ ला म्हणजे आग लागल्यानंतर दीड महिन्याने, पहिल्यांदाच काही नागरिकांना आपली घरे कशी आहेत, काही उरले आहे का ते बघण्यासाठी लहाईना गावात जाण्याची अनुमती मिळाली. 
दुसरी उत्साहवर्धक गोष्ट म्हणजे सर्वांच्या प्रयत्नांना यश येते आहे. लहाईनाच्या सुप्रसिद्ध वडाला पालवी येते आहे. 
निसर्गात विलक्षण शक्ती आहे, ह्याचा पुन्हा एकदा प्रत्यय आला. 


#Lahaina #Maui #Hawaii #MauiFire #Wildfire #Cyclone #FrontStreet #LahainaBanyanTree #OldCourtHouse #BaldwynHouse #Ficus Benghalensis,


Comments

Popular posts from this blog

लक्ष्मीकेशव मंदिर, कोळीसरे

  मंदिर म्हणजे एक उर्जाकेंद्र! प्राचीन काळापासून भाविक मंदिरात देवतांच्या दर्शनासाठी जात आले आहेत. आजही हिंदू लोक मंदिरात जाऊन, चित्त एकाग्र करून ध्यान, पूजा आणि आरती करतात. यामुळे त्यांना ऊर्जा आणि शांततेचा अनुभव मिळतो. प्रत्येक देवी-देवतेचे एक विशिष्ट मंदिर असते.  असेच कोळीसरे येथे श्री विष्णूचे - लक्ष्मीकेशवाचे सुंदर मंदिर आहे . रत्नागिरी शहरापासून फक्त ५० किलोमीटर अंतरावर किंवा गणपती पुळ्यापासून २१ किलोमीटर अंतरावर निसर्गसुंदर कोळीसरे गाव आहे. पुणे मुंबई हून रत्नागिरी जिल्ह्यातील कोळीसरे येथे जायचे असल्यास चिपळूण मार्गे जाता येईल. परशुराम - कोळीसरे रस्त्यात अशी नयनरम्य दृश्ये अनेकदा दिसतात. परशुराम कोळिसरे रस्ता अगदी कमी लोकवस्तीचे, घनदाट झाडी असलेले हे गाव कोळीसरे फाट्याहून आत गेल्यावर दीड दोन किलोमीटर प्रवास केल्यावर येते. रत्नागिरीहून बसने जाता येते अन्यथा मंदिरापर्यंत पोचण्यासाठी स्वतःचे वाहन असणे सोयीचे आहे.  गाडी पार्क केल्यानंतर काही पायऱ्या उतरून मग घनदाट झाडीत वसलेल्या ह्या मंदिरात जाता येते. ह्या रस्त्यावरून व्हील चेयर जाउ शकत नाही. पार्किंग पासून उ...

नागाव

  नागाव म्हणजे माडापोफळींच्या वाड्या. नागाव म्हणजे केळीच्या बागा. नागाव म्हणजे सुंदर स्वच्छ समुद्रकिनारा.  नागाव म्हणजे वस्त्रगाळ मऊ वाळूचा किनारा.  नागाव म्हणजे अनेक मंदिरे. नागाव म्हणजे लक्षवेधी दीपमाळा. नागाव म्हणजे कोपऱ्या कोपऱ्यावर भेटणारे तळे! नागाव म्हणजे तळ्यात फुललेलीअनेकानेक कमळे!! नागावच्या शेजारचे  अक्षी, चौल, रेवदंडा ही देखील अशीच गावे. नितांतसुंदर, साधी. अलिबाग आणि ह्या सर्व गावांना मिळून अष्टागर असे म्हणत असत. आठ गावांचा समूह.  अलिबाग पर्यटन स्थळ म्हणून ७० च्या दशकापासूनच प्रसिद्ध झाले होते. तेव्हा शांत निवांत असलेले अलिबाग नंतर खूपच गजबजले आणि मग दुसऱ्या सहस्त्रकात अलिबागशेजारील रेवदंडा, नागाव, चौल ही लहान लहान गावे देखील पर्यटनस्थळे म्हणून विकसित होऊ लागली.  ह्या निवांत, शांत गावांना जणू अचानक खडबडून जाग आली. तिथेही पर्यटकांची गर्दी वाढू लागली. स्थानिक लोकांना रोजगार, विकासाची संधी, अर्थार्जनाची संधी त्यात दिसली.  गावांवर आधुनिक पेहराव चढला आणि तिथे उदयाला आली मुंबईकरांची आवडती पर्यटनस्थळे.  आता तर परिस्थिती अशी आहे की जवळ जवळ एका...

पैसाच्या खांबाचे मंदिर!

पैसाच्या खांबाचे मंदिर! अनेक वर्षांपूर्वी दुर्गा बाईंचे ' पैस ' हे पुस्तक वाचनात आले. त्यात होता हा पैसाचा खांब. पैस म्हणजे अवकाश. जिथे ज्ञानेश्वरी लिहिली गेली तो हा पैसाचा खांब. ज्ञानेश्वरीचे जन्मस्थान! खांबाला टेकून बसलेले, ज्ञानेश्वरी सांगत असलेले ज्ञानेश्वर आणि ती लिहून घेत असलेले लेखनिक सच्चिदानंद बाबा असे चित्र आधीही अनेकदा पाहिलेले होते. पण त्या खांबाला ' पैसाचा खांब' म्हणतात हे माहितीच नव्हते. पैस ह्या पुस्तकातील पैसाचा खांब हे प्रकरण वाचले आणि अक्षरशः थरारून गेले. 'पैसाच्या खांबाचे मंदिर' अहिल्यानगर जिल्ह्यातील नेवासा या प्रवरा नदीच्या तीरावरील गावी आहे. नेवासे गावाच्या पश्चिमेला हे मंदिर आहे. 'शके बाराशे बारोत्तरे| तैं टीका केली ज्ञानेश्वरे| सच्चिदानंद बाबा आदरे| लेखकू जाहला|' असा उल्लेख सापडतो. मूर्त आणि अमूर्त ह्याची अशी जोडणी म्हणजे ज्ञानाच्या अनंत अवकाशात जाण्याची पहिली पायरीच जणू. ज्ञानेश्वरी वाचण्याएवढी आणि कळण्याएवढी योग्यता ह्या जन्मात अंगी येईल की नाही माहिती नाही. पण हा खांब पाहू या कधीतरी असे ठरवून टाकले. अवघड नव्हतेच जाणे. संभाजीनगर...

श्री व्याडेश्वर देवस्थान, गुहागर

  कोकणावर निसर्गाचा वरदहस्त आहेच. त्यातही काही गावांनी आपल्या सौंदर्याने विशेष स्थान मिळवले आहे. त्यातील एक महत्वाचे नाव म्हणजे गुहागर. सुंदर लहानसे गाव आहे. एक मुख्य रस्ता, त्याच्या दोन्ही बाजूला घरे, घरांच्या मागे नारळ सुपारीच्या वाड्या. रस्त्याच्या एका बाजूच्या प्रत्येक घराच्या मागच्या वाडीतून समुद्राला जाण्याचा रस्ता, भव्य स्वच्छ समुद्रकिनारा असे हे मोहात पाडणारे गुहागर गाव.  गुहागर प्रसिद्ध आहे व्याडेश्वरासाठी. व्याडेश्वर हे शंकराचे मंदिर अनेक कोकणवासीयांचे कुलदैवत आहे. कोकणातील सर्वात महत्त्वाच्या शिवमंदिरांपैकी एक म्हणजे गुहागरमधील श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  श्री व्याडेश्वर देवस्थान.  तुम्हाला जर का कधी दक्षिणेतील मंदिरे पाहून वाटले असेल की अशी मंदिरे आपल्या महाराष्ट्रात का नाही?!! तर गुहागरच्या व्याडेश्वर मंदिराला भेट द्या. भव्य सुंदर देवालय आहे. मंदिराचे आवार स्वच्छ, प्रशस्त आहे. मुख्य म्हणजे अगदी नांदते, जागते मंदिर आहे. मंदिराची साफसफाई, निगराणी केली जाते आहे. आवारात भरपूर झाडे आहेत. श्री व्याडे...

हनुमान जन्मस्थळ आणि शबरी धाम, जय श्रीराम, जय जय राम!

आज आपण रामायणातील दोन ठिकाणांना भेट देणार आहोत आणि दोन महान राम भक्तांच्या भेटीसाठी तुम्हाला घेऊन जाताना मला अतिशय आनंद झालेला आहे.  पहिल्यांदा आपण जाऊयात, हनुमानाच्या जन्मस्थानी अंजनेय टेकडीवर. ही टेकडी कर्नाटक मध्ये हंपीजवळच्या भागात आहे असे मानले जाते. ही जागा अंजनीच्या पुत्राचे, अंजनेयाचे म्हणजेच हनुमानाचे जन्मस्थळ आहे.  भारतात अजूनही इतर काही ठिकाणे आहेत की जी हनुमानाचे जन्मस्थळ म्हणून सांगितली जातात. पण अंजनेय टेकडी हे हनुमानाचे जन्मस्थळ असणे मला सर्वात जास्त संयुक्तिक वाटते. कारण ऋष्यमूक पर्वत, जिथे सुग्रीव, हनुमान आणि भगवान श्रीराम यांची भेट झाली होती तो इथून जवळच आहे. हंपीपासून अंजनेय टेकडीपर्यंतचा रस्ता नैसर्गिक सृष्टिसौंदर्याने अतिशय समृद्ध आहे. तुंगभद्रेच्या किनाऱ्यावर असल्यामुळे हा संपूर्ण प्रदेश अत्यंत सुपीक आहे रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला सतत तुम्हाला भात शेती, नारळाची झाडे, केळीच्या बागा आणि अर्थातच प्रचंड मोठे खडक, जे ह्या भागाचे वैशिष्ट्य आहेत ते दिसत राहतात. हा संपूर्ण परिसर रामायणातला किष्किंधा भाग मानला जातो. भात शेती केळीच्या बागा भातशेतीचा मखमली गालिचा टे...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 3 - देवरियाताल -स्यालमी

ट्रेकचा तिसरा दिवस. कालचा सारी- देवरियाताल प्रवास तर खूपच छान झाला होता. पायही दुखले नव्हते की थकल्यासारखे देखील वाटले नव्हते. त्यामुळे उत्साहाने आजच्या दिवसाला सुरुवात केली. आजचा दिवस तसा अवघड असेल अशी, इंडियाहाईक्सच्या  वेब साईटवरचे वर्णन वाचून कल्पना आली होती. आज अंतर नऊ किलोमीटरपेक्षा जास्त होते. पण वाटेत अनेक शिखरे दिसणार होती. घनदाट जंगलातून जाणार होतो त्यामुळे अनेक पक्षीही दिसणार होते. त्याचीही उत्सुकता होती. सगळेजण देवरियाताल कॅम्पसाईट मधून बाहेर पडलो. अवघे एक दिवस वास्तव्य केलेले असले तरी मन थोडेतरी गुंतलेले असतेच.  देवरियातालच्या रस्त्याच्या डाव्या बाजूने एक जंगलवाटेचा फाटा होता. त्या वाटेने आम्ही निघालो. थोडा वेळ चालल्यावर आम्हाला पुन्हा एकदा चंद्रशिला शिखर दिसणार होते. अधून मधून दिसणारे हे शिखर आपल्याला कुठे पोचायचे आहे त्याची जाणीव करून द्यायचे, त्यानेही एक नवे बळ मिळायचे. पण आज आकाश इतके ढगाळ होते की शिखर दिसलेच नाही.उजवीकडे पुन्हा एकदा सारी गाव मात्र दिसले. 📷Cotrekker 📷Sumati Dhembre ह्या फोटोवरून कशा रस्त्याने आम्ही चालत होतो, चढ किती होता त्याची कल्पना येईल....

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 4 - स्यालमी - बनियाकुंड

आदल्या संध्याकाळी भुरभुरत असलेल्या पावसाने हवेतला गारवा अजूनच वाढवला होता. इतक्या लहान तंबूमध्ये झोपण्याची पहिलीच वेळ होती. पण सुरुवातीचे दोन तास सोडले तर नंतरचे पाच तास चांगली झोप झाली. अगदी प्रसन्न जाग आली.काल एकदाच क्षणभर का होईना, मनात तरळून गेलेला,"आपण ट्रेक इथेच थांबवावा का?"ह्या विचाराचा आज कुठे मागमूसही उरला नव्हता. मनात होते,  "इरादे अगर पक्के हो, तो डगमगाए कदम क्यु? हौसले बुलंद हो तो सहमा सा हो मन क्यु? मंज़िल अब दूर नहीं.. बस संभल के चलना, कभी न रुकना, हार ना मानना, बस्स .. चलते रहना।" - वृंदा टिळक आमच्या सगळ्याच कॅम्पसाईट्स भन्नाट जागांवर होत्या. आजची स्यालमीची कॅम्प साईट देखील त्याला अपवाद नव्हती. नजर पोचेल तिथपर्यंत फक्त पर्वत रांगा आणि जंगल. मानवी वस्तीची जवळपास काहीच चाहूल नाही.  📷Samrat Darda  सगळ्यांचे आवरून वॉर्म अप करून आम्ही निघालो. आजचा सगळा रस्ता सुंदर असणार होता. काल इतके चढ उतार चढून उतरून आता सगळ्यांची चांगली तयारी झाली होती. शिवाय आज मी नीकॅप्स देखील घातल्या होत्या!! त्यामुळे समजा जरी आज रस्ता अवघड असला असता तरी काळजीचे काही कारण नव्हते....

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक - भाग 5- अंतिम भाग - बनियाकुंड- तुंगनाथ- चंद्रशिला

  📷Samrat Darda १५ एप्रिल, बनियाकुंड कॅम्पसाईट मधून काढलेला चंद्राचा सुंदर फोटो. त्या दिवशी शुक्ल पक्षातील सप्तमी किंवा अष्टमी असावी. कारण १७ एप्रिलला रामनवमी होती. सुंदर काळ्याभोर रात्रीचा सघन अंधार.. पौर्णिमा अजून साताठ दिवसांवर असली तरीही आत्तापासूनच तेजाळलेला चंद्र.. चमचमणारे, मध्येच ढगांच्या आड लपणारे चांदणे, आमच्या मनातील समिटविषयीची उत्सुकता..फार अनोखी रात्र होती ती.  उद्या पहाटे दोन वाजताचा वेकप कॉल असणार होता. आम्हाला आवरून, ब्रेकफास्ट करून तीन वाजता निघायचे होते. न विसरता घेण्याच्या गोष्टी तशा तर डे पॅक मध्ये भरूनच ठेवल्या होत्या. हेडलॅम्पच्या उजेडात सामान देखील आवरून ठेवले होते. पहाटे निघताना बाकी सामान मेन टेन्ट मध्ये नेऊन ठेवायचे होते.  इतक्या उंचीवर जायचे होते. काही तासांत आम्ही ४००० फुटांचा अल्टीट्युड गेन करणार होतो. झोपण्यासाठी डोळे मिटले खरे, पण मिटल्या डोळ्यांपुढेही बर्फाच्छादित शिखरांचीच दृश्ये तरळत होती. कधीतरी झोप लागली. सतत अधूनमधून जाग येऊन घड्याळात बघत होते. सगळे दोन वाजता उठणार, त्या आधी आपण आपले आवरून घेऊ या असा विचार डोक्यात होता तो बहुधा सतत ज...

हिंदवी स्वराज्याची राजधानी - किल्ले रायगड

रायगड! हे नाव घेताच मनात उठणारे भावतरंग अवर्णनीय असेच असतात. ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशी म्हणजे 'शिव राज्याभिषेक दिन', 'हिंदू साम्राज्य दिन'. अभिमानाचा, गौरवाचा दिवस. भारतीय इतिहास हा संघर्षाचा व विजयाचा आहे. त्यातील झळाळून उठणारे तेजस्वी, सोनेरी पान म्हणजे छत्रपती शिवाजी महाराजांचे कर्तृत्व! शिवाजी महाराज आणि त्यांच्या मावळ्यांचे अविश्रांत परिश्रम पूर्णत्वाला पोचले ते ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशी, १६७४ ह्या दिवशी. हा केवळ राज्याभिषेक नव्हता. हिंदवी स्वराज्याची स्थापना झाल्याची केवळ अधिकृत घोषणा नव्हती. तर संतांच्या उपदेशांनी जागलेली सज्जन शक्ती, मावळ्यांच्या रूपातील सामान्य जनतेच्या मनात जागलेली वीरवृत्ती ह्यांच्या संगमाने घडलेला तो एक अभूतपूर्व अविष्कार होता. राज्याभिषेक ही शिवाजी महाराजांची व्यक्तिगत महत्वाकांक्षा नव्हती. रोहिडेश्वर येथे लहानपणी घेतलेली प्रतिज्ञा अथक प्रयत्नांनी पूर्ण झाली होती. "हे हिंदवी स्वराज्य व्हावे हे तो श्रींची इच्छा" हे वचन सार्थ झाले होते. पण राज्याभिषेकाच्या निमित्ताने शिवाजीमहाराजांनी मोठ्या युक्तीने त्यांच्यावर असलेली लोकांची निष्ठा सिंहा...

देवरियाताल चंद्रशिला ट्रेक- भाग 1 - तयारी !!

  आपण स्वप्न पाहतो… आपण स्वप्ने पाहतो… त्यातील एखाद दुसरेच प्रत्यक्षात यावे म्हणून धडपडतो आणि बाकीची स्वप्ने कधीतरी नवलाईने आंजारायला गोंजारायला असावीत म्हणून त्यांना स्वप्न म्हणूनच राहू देतो.  हाय अल्टिट्युड ट्रेक हे माझे एक असेच स्वप्न होते, नेहमी भुरळ पाडणारे आणि तरीही प्रत्यक्षात आले तर इतक्या उंचीवर चालताना काहीशी धास्तीच वाटावी असे. त्यामुळे वर्षानुवर्ष ते स्वप्न प्रत्यक्षात न येता स्वप्नच राहिले होते.  नोव्हेंबरमध्ये माझी मैत्रीण धनश्री जगताप इंडियाहाईक्सबरोबर देवरिया ताल चंद्रशिला हा ट्रेक करून आली. तिच्याशी गप्पा मारताना या ट्रेकची सविस्तर माहिती मिळाली. मार्च एप्रिलमध्ये या संपूर्ण रस्त्यावर ऱ्होडोडेंड्रॉनची फुले फुललेली असतात असेही कळले… आणि मनातल्या स्वप्नाला पुन्हा एकदा जाग आली.  असे म्हणतात की देवरिया ताल म्हणजे जिथे यक्षाने युधिष्ठिराला प्रश्न विचारले ते तळे. वाटेत लागणारे तुंगनाथ हे तर जगातले सर्वात उंचावर असणारे शंकराचे मंदिर, पंच केदारापैकी एक. हे पांडवांनी बांधले आहे असे सांगितले जाते. ट्रेकचा समिट पॉईंट...